Temmuz Ayı Öykü/Deneme Etkinliği (2-31 Temmuz 2020)
Merhabalar - İyi Temmuzlar- Hayırlı kabotajlar daha tamamlanmadan. Haziran ayını da Konfüçyüs’la geçiştirdik teoride normalleşirken. Beklediğimden daha çok öykü geldi itiraf etmek gerekirse, okudum ama yorumlamadım bu kez. Olumlu olumsuz tepkiler geliyor çünkü. Bana gelince yine yaz(a)madım, hatta son dakikada Osman’ın attığı bir pası da gole
Poyraz Karayel
Anneleri hep kadınlardan seçiyorlar, ne ilginç. Size annemi hiç anlatmadım mesela. Pek konuşmazdı ama saçları ıhlamur kokardı. Pek kitap okumazdı ama harika çamaşır asardı. Annem gidince kalbime iyi bakamadım, erken kurudu Albayım. Kalbimde bir sızı, bilincimde bir çatlak, zihnimde bir uyuşma. Aşık olduğum ilk kadın coğrafya öğretmenim.
Geceyi gün eder, günü gece edersin.
Yada günü bile gece edemez geceleri unutursun. Havanın karardığını görünce yine geliyor der usulca çekilirsin köşene. Göğün yeniden açmasını bekler, açınca bir gece daha bensiz bitti dersin.
Cemal Süreya
Senin çelme taktığın yerden başlıyorum hayata. Varsın yara içinde kalsın dizlerim; yüreğim kadar acımaz nasıl olsa.
Şems-i Tebrizi
Düzenim bozulur,
Hayatımın altı üstüne gelir diye endişe etme.
Yeryüzü Aşkın Yüzü Oluncaya Dek
Aşksız ve paramparçaydı yaşam
bir inancın yüceliğinde buldum seni
bir kavganın güzelliğinde sevdim.
bitmedi daha sürüyor o kavga
ve sürecek
yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!
Aşk demişti yaşamın bütün ustaları
Kayıp son umut (Lost last hope)
NOT: Mayıs ayında yoğunluk nedeniyle kaçırdığım hikaye etkinliğini Haziran etkinliği ile birleştirip ortaya karışık yaptım:) Afiyetle okuyun efendim...
----------------------------------------
Altı yıl önceydi... Bir sabah uyandım ve bana kalan tek umudu kaybettiğimi fark ettim. Uyku sersemliğini atınca hızla yataktan kalkıp etrafıma
EMPATİ VE YOLCULUK
“Hayatta en önemli şeyler nelerdir sence?”
“Uyku ve özgürlük.. Peki sence?"
“Empati ve yolculuk.. Sana bir hikaye anlatayım ister misin?
“Lütfen, anlat.”
İyi dinle o halde, belki bir şeyler öğrenirsin hayata dair henüz bilmediğin.
Bir genç kız vardı bir zamanlar, her güzelliği sinesinde barındıran ve her nimetten payı olan. Her
Bir sonbahar akşamı yine, Hava soğuk
İçim soğuk, insanlar zaten soğuk
Ellerim üşüyor, bedenim titriyor
Bir fincan kahve olsa gözlerinin renginde
Baksam, içime çeksem ısınsam
Tutsan ellerimden, sıcacık sarsan beni
Sonbahar hasret kokar, sonbahar sen kokar
Bana seni hatırlatır, her dökülen yaprakta
Güz mevsimi ya hani, Sen baharım olsan
Kalsan
Yakamadığım Lamba
Tatili erken bıraktım, evime geri döndüm.
Sahi evim diyorum ama hala evim gibi gelmiyor.
Ne tuhaf şey! İnsan başka bir yere gidince, eski alışkanlıklarına devam etmek istiyor. Saniyelerce duvarda anahtar arıyorum ışığı açmak için, eski yatak odasının düzenine göre işliyor hala hafızam. Mutfağa girince donup kalıyorum mesela hala, ne nerede bilemiyorum. Kendi mutfağın gibi gelmiyor, zaten pek yemek pişiresim de yok.
Görkem cumartesileri pancake isterdi mesela, Gökyüzü mutfağa dalıp elma aranırdı, ben bir kupa kahve içip kendime zaman yaratırdım ve hiç yetmezdi. Şimdi seslerini duyamamak ne boktan. Şimdi bütünüyle sessiz bir evim var. Çocuklar hala bıraktığım yerde, yuvalarındalar. Seslerini özlüyorum, gülüşlerini özlüyorum. Duvarda, karanlığı bozacak anahtarı el yordamıyla ararken en çok onları düşünüyorum. Bir gün yine yuvam diyebilecek miyim bir eve?
Çıplak Ayaklıydı Gece bitti.
Yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!
Yaşar Kemal'in Cenazesinde Haydar Ertem'in Okuduğu Şiir...
Aşksız ve paramparçaydı yaşam.
Bir inancın yüceliğinde buldum seni,
Bir kavganın güzelliğinde sevdim.
Bitmedi daha sürüyor o kavga,
ve sürecek.
Yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!
Aşk demişti yaşamın bütün ustaları,
Aşk ile sevmek bir güzelliği,
ve dövüşebilmek o güzellik