Sonuçta, ne bir şey başladı ne de bir şey sona erdi. Hatta arzularını doyuran adam değil de adamın vücudunu ödünç alan başka bir şeydi sanki. Seks en başından beri, tek tek vücutlann değil, türlerin hakimiyeti altındaydı belki de. Görevini bitiren vücut hemen eski yerine geri dönmek zorundaydı. Mutlu olan lar doyuma... Üzgün olanlar umutsuzluğa... Ölme vakti gelenler, ölüm döşeğine... Böyle bir aldatmacaya, aşkın doğal hâli adını koyup nasıl da saf saf inanagelmiştik.
Sayfa 104 - Monokl, Niki Cumpei