o gösterişli bir "babaydı." Bir çocuk babasıyla ancak bu kadar gurur
duyabilirdi, masal kitabından çıkmış bir baba, kılıcı arkasından hafifçe
şakırdayan dünyevi bir imparator, bir prens gibiydi.
Sevgiyle ondan söz ederken, bütün gurur ve onuru yıkılmış, kılıcı elinden alınmış birine dönüyorum...
..Sana yalvarırım, beni sevgi ile onurun çifte ateşi arasında bırakma, gönlüm razı olsa bile alçalmak elimde değil, zira baş ucumda dedelerimin kılıcı asılı durur...
Sayfa 35Kitabı okudu
İnsanın kendisine yenilmesi kadar gurur kırıcı bir şey daha yoktu. Yenildiğin kişinin aynaya baktığın zaman gördüğün kişi olması çok zordu.
"Her kişisel zevkin tepesinde demokles'in acı kılıcı, her an düşmeye ve bilgiyle korunmamış ruhu parçalamaya hazır bir şekilde asılı durur."
