Kim bilir kaç kere
Yerden yere vuruldum
Kafam bulandı
Yüreğim yaralandı
Yine de
Bitmedi umut bende
Umudum olmasa
Yaşar mıydım bu kadar
Gözyaşlarımı silip
Gülümser miydim hiç
Hayata sımsıkı sarıldım
Güzel yarınlar
Yarınlar var daha
Umudum var, bitmez tükenmez
Yarınlar için,
Sözün kısası dostlar
Ben yaşıyor oldukça
Bir umut biter
Binlerce umut doğar
Her gün güneş yeniden doğar
Her yeni gün
İnsan yeniden doğar
Sayfa 110Kitabı okudu
Nasıl bir acıdır bu bir düşün;
Yüreğinin yumruk kadar çaresizliği
Sığlığı alışılmış bir günün
Gecenin karanlık belirsizliği
Yarın, yarın ve yine yarın;
Hep bugün olan yarınlar
Düş kırıklığı gibi kötü gelen zarın
Varımı yoğumu elimden alırlar
Ve ben dönüp yine sana gelirim
Elimde somun, gözlerimde mıh,
İşte bugün de kaybettim derim,
Aklımda dimdik duran çarmıh
Güler yüzle karşılama beni sakın
Güzel sonuma bırak ölümüm yakın
Sayfa 395Kitabı okudu
Rüzgarlı Masa
Sevdiğim ne varsa,
Henüz veda ederken özlerdim
Ondandır bu yorgunluklarım
Dinlensem geçmez ki
Beklesem dinmez ki
Kavuşmak lazım bana
Vedasız bir dünya
Ümit içinde gelecek
Bir masa lazım bana
Karşımda sen gülecek.
Ne zaman ki içimde bir rüzgâr esip çiçeklerimi alıp götürse,
Bu da gelir geçer dediğim şeylerin
masum olmadığını anladım
İstemesem bile kabullenmek zorunda kalmam
ne kadar acı verici
Dökülmesi gereken binlerce kelime varken
sessizliğe sarılmak,
Olan biteni bir türlü aklımın almaması,
her vakit kapı dışında kalmak,
Ne zordur adım attığım yolların
aslında aynı çıkmazda son bulması
Neden dizlerim güçlü kuvvetliyken
tutunmazsam düşecek gibiyim
Avazım çıktığı kadar bağırmak istediğim
tepeler nerede benim
Uğruna yalın ayak koştuğum köşe başındaki
dondurmacı geldi aklıma
Neden çocukluğumu özlüyorum
neden dokunsalar ağlar gibiyim.
Güçlü olmak zorunda değilim.
Zaten ben çocukken de böyleydim.
Kolay üzülür kolay gülerdim.
Biraz büyüdüğüm zaman
Birileri bana güçlü olmam gerektiği konusunda
Bir kamyon dolusu öğüt verdi.
Güçlü olursan seni ağlatmazlar, dedi.
Oysa insan ağlamadığı zaman da kendini kötü hissederdi.
Bak güzel kardeşim, yarınlar senin.
Memleket kıymetin kadrin bilesin.
Yediğin her lokma, bir de nefesin.
Hesabı sorulur, kıymet bilesin.
Şerefli milletin çocuğusun sen.
Resuller Resulü ümmetisin sen.
Allah'ın dünyada hikmetisin sen.
Bu günler sorulur kıymet bilesin..
Sayfa 100Kitabı okudu
Geceleri hepimiz bir kumaş dokuruz
İşimiz gücümüz görmek karanlıkta
Görmek anlamak ve yapmaktır
Var olmak ya da olmamaktır
İnanmak gerek inanmak
Elimizde kardeşler elimizde bu
İyi olmak özgür olmak elimizde
Bozmak elimizde alınyazısını
Bir bahar özlüyoruz güllü çiçekli
Mutlu günler bekliyoruz güzel yarınlar
Aydınlıklar sarsın dört bir yanı
Yıkasın kirini pasını dünyamızın
Sevdiğim her ne varsa,
Henüz veda etmeden özlerdim
Ondandır bu yorgunluklarım
Dinlensem geçmez ki
Beklesem dinmez ki
Kavuşmak lazım bana
Umut içinde bir gelecek
Bir masa lazım bana
Karşımda sen gülecek
Sevdiğim her ne varsa,
henüz veda etmeden özlerdim..
“Kavuşmak lazım bana
Umut içinde bir gelecek
Bir masa lazım bana
Karşımda sen gülecek”
Rüzgarlı Masa
Sevdiğim her ne varsa,
Henüz veda etmeden özlerdim
Ondandır bu yorgunluklarım
Dinlensem geçmez ki
Beklesem dinmez ki
Kavuşmak lazım bana
Umut içinde bir gelecek
Bir masa lazım bana
Karşımda sen gülecek.