Mavi çelik merdiven kenardan havuzun içine sarkıyor ve dipten çok yukarıda son buluyordu. İnsanı tutacak, kaldıracak hiçbir şey yoktu orada, hiçbir şey!
Çok az konuşuyor. Belki de pek zeki olmadığı için. Kendisini üzen bu durumunu gizlemek istiyor belki. Çok yazık böyle bir şeye üzülmesi, zeka dedikleri şey nedir ki, insanın gerçek değeri yüreğinde yatar.
Omega'daki en üst düzey insan tipi, kanunları anlayan, onların gerekliliğini kabul eden, ihlallerin ne cezalar getirdiğini bilen, sonra da kanunları çiğneyen ve başarılı olandır!
Ama bilmiyordu ki vücudun ruha ihanet etmediği anlar pek azdır. Ne çok ister insan büyük kederlerin ardından ölüp gitmeyi de, başaramaz. Ruh, başına kara bir hale takarak göğe yükselmek için çırpınır ama vücut dünyalıdır; yer, içer, yaşar.
Onlarca yıldır daha iyi bir hayata hazırlanıp duruyorum dedim ama o hayat bir türlü gelmek bilmiyor. İnsanın kendi mutsuzluğuyla ilişkisinin sadece onu beklemek olduğunu fark edene kadar uzun bir süre duygusal ve melankolik bir hâlde yakınıp durdum.