_Düşler, bilinçaltına giden kraliyet yoludur. Freud
_Düşlerde akıl hastalarının yaşadıklarını yaşarız. Wundt
_Deli, uyanık bir düş görendir. Düşler bize, gizli doğamızı göstermek ve ne olduğumuzu değil, eğer başka bicimde yetiştirilseydik ne olabileceğimizi ortaya koymak için vardır. Kant
_Düşte insanın gerçek karakteri ortaya çıkar. Düşler, kısa
Kalp Kırıklığı Üzerine (Alıntıdır)
1791 yılında Kant, onun felsefesinin izinden giden biri olan Avusturyalı Maria Von Herbert’ten bir mektup alır. Maria, yakın zamanda yaşadığı bir kalp kırıklığıyla başa çıkabilmek için tavsiye istemek adına ona yazar; bu öyle bir kalp kırıklığıdır ki Maria hayatına son vermeyi bile düşünür, ta ki bunun Kant’ın çalışmasına aykırı olacağını fark
Ne zaman bir kadının üşüyen ellerini ısıtmak için önce kendi ellerini nefesinle ısıttın? Kaç kadını sevdin tepeden tırnağa tüm yalnızlıklarıyla? En son ne zaman kör inadını kırıp ta mağlup ayrıldın haklı olduğun kavgadan? Sevdiğin kadına kulak ver, basit bir cümle. Onun cümlelerine değil gözlerine bak. Söyleyemediklerini bul, sonu üç noktayla
Büyük Gece
Kaç kez baktım sana, başlangıcı düne ait bir pencereden,
öylece durdum ve hayretle baktım. Yeni kent, benim için yasak kent gibiydi henüz ve inatçı manzara kararmaktaydı;
sanki ben, hiç yoktum. En yakınımdaki nesneler bile çabalamıyordu anlaşılır olmak uğruna. Yol, sokak lambasını itip geçiyordu,
yabancıydı. Sonra
ötede - bir oda, hissedilebilen ve lambanın ışığıyla aydınlanmış,-
ramak kalmıştı katılmama, anlayıp kapattılar pencereleri.
Durdum. Bir çocuk ağladı ardından. Biliyordum güçlerinin nelere yettiğini çepeçevre evlerdeki bütün annelerin,-ama bütün o ağlamaların nasıl teselli bulmaz dertlerden doğduğunu da biliyordum.
Şarkı söylemekteydi bir ses, beklentilerin de bir nebze ötesine
sarkakarak ya da aşağılarda bir ihtiyar koyuveriyordu sitem dolu öksürüklerini, acımayı bilen bir dünyanın karşısında haklı olan,
kendi bedeniymişçesine. Sonra bir saat vurdu,-geç kaldım saymakta, yanımdan yuvarlanıp gitti.-
Tıpkı bir yabancı oğlan çocuğu gibi, hani sokakta topu değil ama
kendisi yakalanan, başkalarının birbirleriyle onca oynadıklarından
hiçbirini oynamasına izin verilmeyen bir çocuğun durup başka yere -nereye?- bakması gibi, durdum ve ansızın,
anladım ki, sendin benimle oynayan, ey yetişkin gece,
ve o zaman hayretle baktım sana. Kulelerin öfkelendikleri, kadere dönüşmüş bir kentin beni kuşattığı, sır vermez dağların meydan okudukları ve yakın çevrede, duygularımın o rastlantılara bağlı kıvılcımlarını açgözlü bir yabanlığın küllendirdiği yerde:-
evet, ey büyük gece, bir ayıp değildi senin için beni tanıman.
Soluğun üstümden geçti. Engin ciddiyetlere yayılmış gülümsemen ise, benliğime işledi.
Sayfa 5Kitabı okudu
Haklı bir sitem!
Zamanı hatırlatan her şeyden nefret ediyorum. Önce beklemekten. Ömür boyunca ya bekliyor ya bekletiyor insan, ikisi de kötü, ikisi de hazin tarafı yaşantımızın
Sayfa 123 - Everest Yayınları, - " Sahibini Arayan Mektuplar - Beşinci Mektup "Kitabı okudu
