"Nereden geliyor bu yalnızlık, kimsesizlik, çaresizlik duygusu..."
Ne güzel şeydi okuma yazma bilmek...
Sayfa 3Kitabı okudu
"Kim ne derse desin. Başını alıp denize çıkan kadın için her şeyi söylerler... Hiçbiri umrumda değil! Ben kendi isteğimle başlamadım gemiciliğe. Rüzgar alıp götürdü beni."
Sayfa 153Kitabı okudu
Sen yola gitmek isteyince seni hiç kimse caydıramaz...
Sayfa 26 - Çınar yayınları.Kitabı okudu
Sen, ben neyiz ki bu patırtıda? Hepimiz bir araya gelirsek bir güç oluruz ancak.
Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
"Nereye gider ki padişah," diye sordu Kezban Kadın, "İstanbul gidince?"
Nereye giderse gider. Nereye gitse dört ayağının üstüne düşer onlar. Olan gene bize olur.
Sayfa 93Kitabı okudu
Düşman dediğin nerde var, nerde yok belli olmuyor ki!
Sayfa 95Kitabı okudu
Bugün öğütle, korkutmayla yürütülen işler bir gün gelir, zorla yürütülür.
Sayfa 87Kitabı okudu
Bu kıyılarda iyi insanlar da yaşıyor, kötü insanlar da...
Sayfa 118 - Çınar yayınları.Kitabı okudu
Dilerim bu yaştaki çocuklar olsun cephelerde ziyan olmasın da bu topraklar ekicisiz, biçicisiz, bu denizler gemicisiz kalmasın.
Sayfa 148 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Nerden geliyordu bu yalnızlık, kimsesizlik çaresizlik duygusu... Elindeki mavzerin, sıra sıra fişeklerin verdiği özgürlük bile dağıtmıyordu bu yalnızlığı, bu güvensizliği...
Sayfa 86Kitabı okudu
Niçin savaşacaktı cephede? Namusu için, değil mi? Bu namusa ha karşındaki düşmanlar göz dikmiş, ha cephe gerisindeki asker kaçakları...
Sayfa 67Kitabı okudu
İnsanların en namussuzu kimdir bilir misin? Herkes toprağı için cephelerde dövüşürken düşmana arkasını dönüp kaçandır. Düşmanların düşmanı da budur, namussuzların namussuzu da... Yani asker kaçaklarıdır.
Sayfa 28Kitabı okudu
"Kurtuluş savaşı yapıyoruz, gencimizle, yaşlımızla, kadınımızla birlik olup."
Eğer bu savaş kazanılacaksa böyle kazanılacaktı. Erkeklerine cephelerde, tutkulu siyaset adamları tarafından yüzyıllardır kıyılan bir memleketin kurtuluş savaşına kadınlar da karışmalıydı.
Sayfa 152Kitabı okudu