Uzaklardasın biliyorum ama unutamıyorum
Ne yaparsan yapayım aklımdan çıkaramıyorum
Sevmişim işte bir türlü senden gidemiyorum
Ben bu aşkta hangi roldeyim bulamıyorum
Zaman ne getirir ne götürür bilemiyorum
Sende tutsak kalmış yüreğim ayrılamıyorum
Tutamadığım elin sarılamadığım kalbin özlemini çekiyorum
Ama ne olursa olsun ben seni çok seviyorum
Bir deniz kenarında dalgaların sesinde avunuyorum
Belki de geçmeyecek yarama şifa arıyorum
Ayrılıklar da sevdaya dahilmiş öğreniyorum
Gözyaşlarımla sana veda ediyorum…
(ÖNER AKÇA)
Hayırlı geceler…
Sözde, senden kaçıyorum dolu dizgin atlarla.
Bâzan sessiz sedasız ipekten kanatlarla
Ama sen hep bin yıllık bilenmiş inatlarla
Karşıma çıkıyorsun en serin imbatlarla
Adını yazıyorum bulduğum fırsatlarda
Yüreğimin başına noktalarla, hatlarla
Başbaşa kalıyorum sonunda heyhatlarla
Sözde, sana koşuyorum dolu dizgin atlarla,
Ne olur bir gün
Ümidinizi kesmeyin..
Hatırlarsanız ayetlerde Kabe'yi yıkmak için gelen Ebrehe eve onun uçsuz bucaksız orduları karşısında bir avuç Kabe halkı dağlara çekilmiş ve "Bizim işimiz Allah'a kaldı, Allah'ım sana sığınırız" demişlerdi.
Akabinde Ebrehe ve ordusunun başına gelenler ortadadır...
Belki oradaki Ebabil kuşları bir metafordur ya da gerçektir bunu bilemeyiz..
Ama Fil suresinde sabittir ki, hangi vesile ile olursa olsun onların başına gelenler ortadadır...
"Allah onları yenilip ezilmiş ekine çevirdi" Fil Suresi-5
Şimdi Fil suresinde ki Kabe gibi yine burada Müslümanlar için çok önemli hatta, kendisinin Miraç hadisesinin gerçekleştiği, Peygamber efendimizin ve Müslümanların ilk kıblesi olan Kudüs söz konusu...
"Biz, Kitap'ta İsrailoğullarına:
'Sizler, yeryüzünde iki defa bozgunculuk ve fesat çıkaracaksınız, azgınlık derecesinde bir kibre kapılacaksınız' diye bildirdik.
Nitekim bozgunculuk ve büyüklenmenizin karşılığını görme vakti geldiğinde, kullarımız içinde çok güçlü kuvvetli orduları üzerinize musallat edeceğiz.
Onlar, ülkenizi baştanbaşa çiğneyip, evlerinizin içlerine varıncaya kadar her tarafı didik didik aradılar..
Nitekim bu yerine getirilmesi gereken bir vaat idi.."
~İsra Suresi 4/5~