Sizi hatırlamak benim hasta ruhuma ilaç gibi geliyor ve sizin için ıstırap çekiyorum... Ama bu ıstırap bana hafif geliyor...
Aşı
"Aşı en büyük çocuk katilidir... Sağlıklı doğan çocuklar aşılarla hasta ediliyor. Hepimiz uygulamalarda, en ağır hastalıkların aşı sonrası nasıl başladığını gördük... Dünyada milyonlarca ebeveyn artık aşıların tek bir amaca hizmet ettiğini anlamış durumdadır: Çocuğun bağışıklık sistemini tahrip ederek ilaç üreticileri ve doktorlar için iyi birer müşteri olmalarını sağlamak. Kendi tecrübem ve ailelerin tecrübeleri sayesinde biliyoruz ki, hiç aşı olmayan çocuklar hastahanenin ne olduğunu bilmezken, aşılanan çocuklar nerdeyse hiç hastahaneden kurtulamıyorlar. "
Dr. Prafull Vijayakar, dünyaca ünlü homeopat.
Sayfa 391
Tanrı aşkına be salaklar, tavrınızın biraz gıcık olduğunun farkında değil misiniz? Çünkü bazen şöyle bir hisse kapılıyorum, mesela İsrailli bir bilimadamı kanserin tedavisini buldu diyelim, tamam mı? Kanser denen o illetin defterini sonsuza dek sürecek bir ilaç olsun bu. Hemen ertesi gün dünyanın dört bir yanında insanlar ileri geri konuşmaya başlamazlarsa, protesto gösterileriyle eylemlerle, BM oylamalarıyla, Avrupa gazetelerinin tekmilinde birden çıkacak başyazılarla ortalığı ayağa kaldırmazlarsa ben de adam değilim. Ve hep bir ağızdan ne diyecekler biliyormusunuz? Durun bir dakika, neden kansere illa zarar vermemiz gerekiyor? Gerekiyorsa bile, onu böyle apar topar bütünüyle imha etmemiz doğru mu? Önce oturup onunla bir uzlaşma sağlamayı deneyemez miyiz? Neden hemencecik kabakuvvete başvuruyoruz ki? Kendimizi bir de onun yerine koyup kanserin hastalığı kendi açısından nasıl deneyimlediğini anlamaya çalışmamız gerekmez mi? Hem unutmayalım, kanserin de bazı olumlu yanları var. Gerçek şu ki, birçok hasta kanserle savaşmanın onları daha iyi insanlara dönüştürdüğünü söyleyecektir. Ayrıca kanser araştırmalarının başka hastalıklara deva olan ilaçların geliştirilmesine yol açtığını da unutmayalım. Bütün bu kazanımları, bu kadar yıkıcı bir tavırla bir kalemde silip atacak mıyız yani?
Tarihten hiç mi ders almadık? Daha karanlık çağları ne çabuk unuttuk. En önemlisi de,'" -yüzüne düşünceli bir ifade konduruyor- "'insanın ne özelliği var ki kanserden üstün olduğuna inanıp kendisinde onu yok etme hakkını buluyor?"'
Sayfa 29Kitabı okudu
Güvercinim benim! Sizi hatırlamak benim hasta ruhuma ilaç gibi geliyor ve sizin için ıstırap çekiyorum, ama bu ıstırap bana hafif geliyor.
Sayfa 148Kitabı okudu
"Seni hatırladıkça hasta ruhuma ilaç gibi geliyorsun ve senin için acı çekmeme rağmen,senin için acı çekmek bana kolay geliyor."
Sayfa 131
Beni iyi etmekten, sağlığıma kavuşturmaktan değil, hasta tutmaktan para kazanıyor ilaç firmaları, yoğun bakım makineleri imalatçıları ve dilim varmıyor ama doktorlar.
Sayfa 31Kitabı okudu
