"Yedi kez benim ol. Sekizde intihar edelim. Olmayacak çünkü buralarda anladım. Başka yer bulalım. Düştüğümüzü görmeden. Biraz daha uyuyalım. Hayallerimin kanatları kırılmak için çok ince.."
Oysa hayallerimin rüzgarı, beni benden alıp uzaklara götürsün isterdim… Ama hayallerimin kanatları beni anılarımdan koparacak kadar güçlü değil…Hayallerim beni, ben anılarımı seyredip duruyorum…
Kuşlarla benzerlikleri var mesela hayallerin. Kanatlarını kaybedip ayakları yere bağlandı mı yaşayamıyorlar. Yürüyerek bir yere varamaz çünkü hayaller, kuşlar gibi uçması gerek.
"Yedi kez benim ol. Sekizde intihar edelim. Olmayacak çünkü buralarda, anladım. Başka yer bulalım. Düştüğümüzü görmeden..." Biraz daha uyuyalım. Hayallerimin kanatları kırılmak için çok ince.
Çünkü çoğu kez ürkütür sevgin beni, çünkü hayallerimin kanatları yorulur çünkü kalbim korkar sevginin büyüklüğünden.
Sonra kötülüğümün treni çekip gider.
Sana olan sevgim parmağımla sıkıca bastırdığım damarımdaki kesikten akan kan gibi akmaya başlar sonra…