Sen rüyalar aleminde..
Herkes yaşadığı hayatin müziklerini dinliyor. Çünkü kulak neye aliskinsa ona gene olurmuş. Bende Vivaldi'nin Mevsim konçertosunu dinlemek isterdim ama kismetimize Ferdi Tayfur'dan Sabahçı kahvesi şarkısı düştü..
allah kimseyi ölümden korumasın
ölüm olmasa bu rezil hayatın suyu çıkar
Sayfa 20Kitabı okuyor
Bu alıntının bir şarkısı var..
"Aşk belki de hayatın can sıkan gerçeklerinin üzerine serdiğimiz toz pembe bir örtü. Örtüyü kaldırıp ucundan baktığımızda, çırılçıplak insanlığımızı görüp gerçeklerden hızla kaçmayı tercih ediyoruz..."
Sayfa 12 - Romanoku YayınlarıKitabı okuyor
Dünyanın keder ve üzüntüden ibaret olduğuna inandım.
Hayatın özünde vardı bu.
İnsanları oyun ve eğlenceye sevk edip sonunda keder ve üzüntü veriyordu.
“Senin gözlerin de bulutlarla dolu. Gökyüzüne kim baksa, sen bile baksan, bulutlar gözlerinde yansır.”
Sayfa 50Kitabı okudu
“Sessizliğime eşlik eden bir tek içimdeki hüzündü.”
Sayfa 43Kitabı okudu
“Şairler ise gecenin gözyaşları olduğunu söylerler.”
Sayfa 37Kitabı okudu
Burda kendi yakınlarının arkadaşlığına, sevgisine sahipsin. Hayatta en önemli şey budur.
Sayfa 30Kitabı okudu
Ama bir tek şeyi unutma:insanlar… insanlar kalpsizdirler; onlar dünyada her şeyi bozarlar.
Sayfa 30Kitabı okudu
"Ölüm hayatın zıttı değildi, bilakis hayatla başlıyordu ve hayatın ta kendisiydi. Ölüme ilerlemenin adı hayat olmuştu. Doğan herkes bu yolu yürüyor ve günü gelince de dünyayı terk edip gidiyordu. Uzun emeller ve ihtiraslar gidişi geciktirmiyor, bilakis hayatı geciktiriyordu."
Sayfa 251
"Ölüm, yaşamın gölgesidir. Eğer onu içine almazsan hem yaşamın getirdikleriyle hem ölümle mücadele edersin. Ama ölümü içine alırsan, hayatın zorluklarıyla onun gücünü de kendine katıp savaşırsın."
Sayfa 45Kitabı okudu
Hayatın kalabalık yollarının kenarlarından yürümek, her türlü sevgiyi kol boyu mesafede tutmak; bunlar aklı olanların zevk aldığı şeylerdi.
“Bu ölümlü hayatın ne kadar kısa olduğundan habersiz olmak! Değerlendirilemeyen fırsatlar için, sonsuza kadar pişman olmanın fayda etmeyeceğini bilmemek! Ben de böyle biriydim! Ah! Ne yazık ki, ben de böyleydim!"
"Ölüm hayatın zıttı değildi, bilakis hayatla başlıyordu ve hayatın ta kendisiydi. Ölüme ilerlemenin adı hayat olmuştu. Doğan herkes bu yolu yürüyor ve günü gelince de dünyayı terk edip gidiyordu. Uzun emeller ve ihtiraslar gidişi geciktirmiyor, bilakis hayatı geciktiriyordu."