Alevler içerisinde yanıyorum sanki. Tek bir kelime, kısacık: "Acıyor!" Ama haykıramıyorum. İnsanlık kadar eski, tarifi imkânsız, eşi benzeri olmayan bu dipsiz cehennemden kaçamazsın!
"Umutsuzluğumu, nefretimi, hıncımı bile haykıramıyorum...
O zaman umudu haykır, sevinci, esenliği haykır. Belki bu sesine kavuşmana yardım eder.
Onları nerede aramalı?
Nerede kaybettiysen orada."
Hiç kimseye bir şey söyleyemiyorum. Hiç kimsenin yüzüne bana yaptığı fenalığı haykıramıyorum. İçimde biriken azaplar, kalbimi cımbızla didikliyor, paramparça ediyor.
hiç kimseye bir şey söyleyemiyorum. hiç kimsenin yüzüne bana yaptığı fenalığı haykıramıyorum. içimde biriken bu azaplar, kalbimi cımbızla didikliyor, paramparça ediyor.
...Umutsuzluğumu, nefretimi, hıncımı bile haykıramıyorum...
O zaman umudu haykır, sevinci, esenliği haykır. Belki bu sesine kavuşmana yardım eder.
Onları nerde aramalı¿
*Nerde kaybettiysen orada*