Umutsuzluğumu, nefretimi, hıncımı bile haykıramıyorum...
O zaman umudu haykır, sevinci, esenliği haykır. Belki bu sesine kavuşmana yardım eder.
Onları nerede aramalı?
Nerede kaybettiysen orada.
Hep bir kabusu yaşıyor gibiyim.Koşamıyorum sana.Gel diye de haykıramıyorum.Koşamıyorum, vazifelerimle, şevkatimle, vicdanımla, mazimle bu coğrafyaya bağlıyım.
Acılı yağmurlarla düşmüşüm yere
Tatlı su göllerine akamıyorum
Yüzüm yüreğim deprem dalgası
Bu gül kıyımlarına bakamıyorum
Her aşk bir türküdür bağrımda
Her öfke bir ağıt
Ağıtlar kuşatmış dört yanımı
Kendi türkülerimi haykıramıyorum
Doktorlar diyorlar ki; 'Sakın kendini üzme, tedaviler boşa gider!' Halbuki üzülmek değil, boğuluyorum. Acınacak hâldeyim. Hiç kimseye bir şey söyleyemiyorum. Hiç kimsenin yüzüne bana yaptığı fenalığı haykıramıyorum. İçimde biriken bu azaplar, kalbimi cımbızla didikliyor, paramparça ediyor.