En çok beyaz, kahverengi, sarı, toprak renkleri ve diğer renklerde olan tüm kitap sayfalarına yakışıyor. Kelimeler iki kapak arasında anlamını koruyabiliyor. Sayfalar hem saygılı, hem şahsiyetli, hem anlayışlı hem de sadakatli: insanlar ise maalesef bu kıymetli kelimeleri kendi şahsiyetsizliklerinde eritebiliyorlar.
Hâsılı, rüzgarın bile uçurabildiği o incecik ve hafif sayfalar, kelimelere en güzel şekilde sahip çıkıp asıllarını, orijinalini koruyup, anlamlarına en güzel şekilde ev sahipliği yapıyorken, büyük bir vakara sahibken; pek az insan kelimeleri hakkı ile taşıyabiliyor, hem de tüm kelimelerin asıl görevi insana hizmet ve itaat etmekken...
İyi ki kitaplar var♡
Zeynep Evin
Kozmozçiçeği