Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Kitabı elbette ki üniversitedeki hocam tavsiye etmişti. Bir diferansiyelciden de bu beklenirdi dimi :) Burdan Erhan hocama kucak dolusu sevgilerimi yolluyorum. Sınıftaki çoğu kişinin ilgilisini çekmezken kitap tavsiyeleri hep ilgimi çekmiştir. (Örnek Halil Cibran'ın ermişini okumama yine bir hocam vesile olmuştu) Dimi ya bir matematikçinin
Bir direniştir aşk!
BismillahirRahmanirRahım
Selamünaleyküm arkadaşlar evet güzel bir inceleme yaparım inşallah
Giriş-gelişme-sonuç yapamam konuya direk gireyim barii
Kuma serisi toplam üç bölümden oluşuyor. Bu kitabı kardeşim almıştı, ilk okumaya başladığımda çok ağladım, kitap karakterine düşman oldum çünkü bir kadına değer verirken kuma gelen diğer kadına eziyet
Herkes mutlu olsun ama en çok çocuklar mutlu olsun …
Annelerimiz;hepsi öyle kutsal ,öyle güzel ki..onlar olmasa hep bir yanımız eksik kalır sanırım.hayatımızı güzelleştiren,evimizi gönlümüzü çiçek bahçesine çeviren o güzel melekler.Çocukları mutlu olsun diye ,sırf onlar gülsün diye çoğu haksızlığı ,kendisine verilen zararı görmezden
“… bazen çekip gitmeyi düşünüyorum”
“Nereye?”
“Unutmanın kolay olacağı bir yere…”
Okuduğunu unutmak bile kolay değilken; hangi yolculuk unutturur ki yaşanılanı?
Okumaya başladığım andan itibaren hep bi direniş bekledim, kitap sonuna kadar hep umutluydum, bir şey olacak ve yazan o talihsizlikler gerçekleşmeyecek diye; lütfen böyle olmasın, lütfen bunlar yaşanmasın, bu sefer şans gülsün yüzlerine kurtulsunlar diyerek okudum kitabı ama hep tam tersi oldu ve her seferinde içim biraz üzüntüyle, biraz öfkeyle doldu…
Ben okurken bu kadar sarsılırken, insanlar bunları ve belki de daha fazlasını yaşarken nasıl katlandığını düşündüm kitap okuduğum süre boyunca. Sonra anladım ki asıl direniş istemediğimiz olaylar yaşarken yaşamaya devam edebilmek, yaşanılanı unutmadan yaraları sarmak ve hatta başkasına umut olmak, el uzatmak… Bunları yazmak çok kolay; işte o yüzden her türlü kötülüğü, acımasızlığı ve hatta iğrençliği tatmış ve yeniden ayağa kalkmak için direnmiş tüm kadınlar; bu dünyada en güçlü kişiler sizlersiniz belki de ve tüm dünyanın korktuğu güç sizin içinizdeki dayanma ve zamanı gelince direnme gücü belki de…
"Beni Asla Bırakma" diyerek hayatıma bir tırnak açan İshiguro bu kitapla birlikte bende kalın italik Times New roman fontuna geçti...Ünlem ünlem kalp kalp kalp üç nokta gibi bı durumlar yani...İlk okuduğum haliyle bile beni benden almışken,şimdi hepten uzak ara fark attı yüreğimi titreten yazarlar listesinde.
Yapay zeka,yapay insan,yapay arkadaş,ileri teknoloji vs vs vs bir sürü...Şimdi ütopik kavram diyeceğim ama sanırım çok da öyle değil artık.Tam olarak anlatamasam da hani haberlerde seyrediyoruz ya arada takla atan robot falan filan;işte bu kitap onun epey bir yol almış halini anlatiyor.Klara kitabımızın baş kahramanı ve yapay bir arkadaş.Bir aile onu bulup, görüp sahiplenene kadar diğer YA'lar ile birlikte bir magazada sergilenen,kendisine söz veren bir çocuğu beklerken bütün şansını kaybetme riskini göze alabilen,ve sonunda istediği dosta ve aileye katılabilmeyi başaran bir Klara.Yapay olmasına rağmen bağlılık, fedakarlık, özveri ve sevgi gibi kavramlara da her nasılsa sahip olmuş,bir gülüşün,bir dokunuşun farkını gözlemlemiş ve yaşayabilmiş bir YA.İste bu kısımda biraz ütopya yaşıyor olabilir kendi içinde İshiguro ama okurken bir yandan da neden olmasın sorusunu zihnimde canlandırmayı başardı.
Çok ayrıntıya girmek istemiyorum,şu an hala tadi damağımda kitabın.Ve sanırım uzun süre de öyle kalmaya devam edecek.
Beni Asla Birakma'yı okuyup sevmiş olanlar kaçırmasın derim.Macera,tam kaldığı yerden olmasa da devam ediyor.Ve iyi ki...
Hep derim,yine diyeceğim..."Şu Japonlar bir harika dostum"
Çocuğun yüzü asıksa ve ağlıyorsa bir problem yaşıyordur,istediği olmuyordur bir engel sebebiyle...Oysa bir annenin içgüdüleri ve sevgisiyle yapmaya çalıştığı şey,çocuğun o an yaşadığı problemi çözüp evladını umutsuzluk durumunundan çıkarmaya çalışmaktır sadece.Doğru olduğuna inanarak yaptığı ama çocuğuna en büyük zarar verdiği nokta işte
