Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.15
·
Puan vermedi
Çok sevdim kitabı ve yazarı. Kısacık ama etkisi büyük. Bir çocuk duruluğunda ifadeler, bir çocuğun olan biteni gözlemleyişi, düşünceleri, kendi iç dünyasındaki konuşmaları, bizi de çocuk kalbimizden yakalıyor, ve bize o çocuk kalbimizin varlığını hatırlatıyor, yaşımız kaç olursa olsun.
Yazının buradan sonrası SPOİLER içeriyor, kitabı henüz
Eeee ne oldu şimdi? Aayy dur kitap kapağını kapattığım andan itibaren bir şok etkisi yaşadım. Sersem gibiyim... Yumruk yemiş gibi hissediyorum resmen. Sanki her gün dijital dünyada paylaşımlarını severek takip ettigim bloger bir hesabin vlog paylaşımını izler gibi bugün acaba ne paylaşmış içerikleri gibi her gün merakla okudum o satırları. Yalan
Karamazov Kardeşler, Fyodor Mihayloviç Dostoyevski'nin ölmeden önce yazdığı son eseri..ustalık eseri bir başyapıt.... 1025 sayfalık bu esere inceleme yazmak zor olsa gerek, yazmamaksa haksızlık... Klasik tutkunu biri olarak yıllardır ötelediğim bir eserdi. Hep korkutucu geldi başlamak, sanki okumanın hakkını verememekten korktum. Ama bir
Birkaç zamandır rüyalarımda beni ziyaret eden küçük kı zın önünden ayrılmadığı mavi pencere ile üstünden çıkarma dığı o gülkurusu hırkanın yarattığı uyuma takılıyorum. Sanki beni rahatlatan tek şey bu. Delirmemek için bulduğum ve o en korkunç anda sığındığım sakin yer bu iki rengin tam ortası. Kızın kocaman gözleri üstüme dikilmiş, ama meraktan değil, bu görülüyor. Haksızlığa uğramış da acısını benden çıkarmak istermiş ya da beni benden iyi tanırmış gibi bakıyor. Yüzünde anlamını çözemediğim bir ifade ve tanıdık gelen bir şeyler var. Hiç ağlamamış mı bu çocuk? Hiç koyuvermemiş mi kendini? O boyaları soyulmaya başlamış mavi pencerenin önünde durarak ve gözlerini üstüme dikerek kötü kötü bakmak dışında hiçbir şey yapmıyor. Her gece gelip sabaha kadar benimle kalıyor. Ara da başını öne eğiyor ama anlıyorsunuz ki kötücül bir duruş bu, korku veriyor.
Andric'in çarpıcı romanının ortamına, üç yüzyıl önce Balkanlar'ın kalbinde Osmanlı İmparatorluğu'nun bir Sadrazamı tarafından inşa edilen büyük bir taş köprü hakimdir.
Nesilleri, milliyetleri ve inançları kapsayan köprü, üzerinde oynanan sayısız hayata tanıklık ediyor: Yapımını engellemeye çalışan ve en yüksek noktasına kazığa oturtulan işçi Radisav; aşksız bir evlilikten kurtulmak için kendini siperinden atan güzel Fata; rakibi şeytanla köprüde son bir oyunda her şeyini riske atan kumarbaz Milan; bahar unutkanlığının bir anını hayatıyla ödeyen genç asker Fedun. Savaş sonunda köprüyü ve onunla birlikte Sadrazam'ın dindar vasiyetinin bakımını emanet ettiği ailenin son varisi olan köprüyü de yok eder.
Drina Köprüsü'nü daha da dikkat çekici kılan şey, Andric'in milliyet veya dine bakmaksızın bu bireysel hayatları ele alma biçimiyle ilgili olarak nasıl hassas ve dokunaklı küçük anlar sunduğudur. Boşnaklardan Sırplara, Türklere, Yahudilere, Hristiyanlara ve Müslümanlara kadar çeşitli karakter yelpazesi, sadece bir çağın çağdaşları değil, hikaye hikayeyi ve trajedi trajediyi takip ederken, Birinci Dünya Savaşı'nın başlangıcına kadar sürekli değişen yüzyıllar boyunca birbirlerini takip ediyorlar. Kitabın önemli bir bölümünü oluşturan hararetli etnik ve dini çatışmalar gerçekten iyi bir şekilde ele alınmış ...
İnsanlar doğar ve ölür ama onların görkemli yaratımları tarihin sessiz nöbetçileri olarak ayakta kalır...
Spoiler içerir.
Yazar; kitabı gece yarısından sonra bitirmiş ve oldukça yorgun hissediyor olmama rağmen kitap hakkında bir yazı -inceleme diyecek cüreti bulamıyorum kendimde- yazma zorunluluğunu bana yüreğimin tam ortasında duyumsatacak kadar etkili, duygulu ama bir o kadar da sade bir dil kullanarak beni temelleri sağlam bir melankolinin içine
