Akşam erken iner mahpusâneye.
İner, yedi kol demiri,
Yedi kapıya.
Birden, ağlamaklı olur bahçe.
Karşıda, duvar dibinde,
Uç dal gece sefası,
Uç kök hercai menekşe...
O eski hülyaların sahile vurduğunu
Yakama bir muamma taktığım gün hatırla
Gurbetin mahşerimde bir sıla bulduğunu
Dağlar gibi eriyip aktığım gün hatırla
Nereden biliceksin şehrin sokaklarında kaybolan ışıkların gözlerim olduğunu
Her seher ellerimde açan karanfillerin
Her akşam ellerimde sararıp dolduğunu
Nereden biliceksin?
~
Her şairin bir gül