Herkes ne diyecek?.. Fakat bu ana kadar herkesten ne gördüm ki... Bana en yakın olanlar dahil olmak üzere, bu herkes dedikleri şey beni üzmekten, hayatımı manasız bir hale sokmaktan başka ne yaptı?
Sayfa 109Kitabı okuyor
Herkes ne diyecek?.. Fakat bu ana kadar herkesten ne gördüm ki... Bana en yakın olanlar dahil olmak üzere, bu herkes dedikleri şey beni üzmekten hayatımı manasız bir hale sokmaktan başka ne yaptı?
Sayfa 109Kitabı okudu
"Herkes ne diyecek? Bu ana kadar herkesten ne gördüm ki... Bana en yakın olanlar dahil olmak üzere, bu herkes dedikleri şey beni üzmekten, hayatımı manasız bir hale sokmaktan başka ne yaptı?"
" Herkes ne diyecek...
Fakat bu ana kadar herkesten ne gördüm ki.. Bana en yakın olanlar dahil olmak üzere, bu herkes dedikleri şey beni üzmekten, hayatımı manasız bir hale sokmaktan başka ne yaptı? Bu bu yaşıma kadar en iyi zamanlarım tam manasıyla yalnız kalabildiğim günler olmuştu."
Sayfa 123Kitabı okudu
Unuttuk...
Bir muhabbetin koyuluğu ile demlenen, acziyetini bilen, kuskanmayan ama imrenen, hırslanmayan ama azimli, düşman değil hayran olan, açık arayan değil açık kapatan, kusurları örten insanı özledik.
O binlerce yıl kadim gelenekle yoğrulan insan sahneden çekiliyor, her şeyi yeniden öğreniyoruz, adam kayırma arttı, vasıfsızlık arttı, dostluk tatile çıktı, arkadaşlık can çekişiyor, yalnızlık moda oldu, okumak başkasının canına okumak oldu. İyilik markaların sosyal sorumluluk reklamı oldu.
İş yerinde sekretere 32 dişini gösteren koca evde eşinin göz rengini, doğum tarihini bilmiyor!
Kapitalizm hızla çökerken aileyi de toplumu da ahlaki değerleri de çökertiyor.
Bu selden ailesini kim kurtaracak? Bu selden ülkesini kim kurtaracak? Bu selden kendisini kim kurtaracak?
İşte o kurtarıcılara rol modellerine ihtiyacımız var.
Dünyayı tanıdık ama akrabalarımızı unuttuk!
Anne sarmasının lezzetini, ninemizin vurduğu turşunun sağlığa etkisini, bir sobanın etrafında kestanenin muhabbetini, hormonsuz meyvenin dişlerimizi kamaştırmasını unuttuk!
Ortak yaşam kültürü ve ahengi kayboluyor, mekanik plastik bir hayat bizi sarıyor! Herkes birbirinden uzaklaşıyor, gençler insanlardan nefret ediyor. (Bu kadar nefret edecek kimi gördün, ne yaşadın ki!)
Düşen birine yardım etmek yerine Instagram story atıyor. Herkes rahatsız bu hayattan ama herkes izliyor. Peki yanlışa dur diyecek o sihirli eller kimin? Ne zaman
"Beni yetiştirseydin hiç olmazsa, gitmeden önce. Nerelerde nelerin bulunduğunu da bildirseydin bana. Başkalarının giderken arkalarında bıraktıkları ile nasıl bir farkı olduğunu anlatabileceğim bir söz bulsaydın bana. Şimdi, bunu içimde taşımanın acısından başka bir şey düşünemiyorum. Seni tanıdıkça bu acı artıyor. Yoldan geçen biri beni durdurup sorsa, ne cevap vereceğim? Herkes de böylece rahata kavuşacak: demek bir şey yokmuş diyecek; söyleyemediğinize göre, açıklayamadığınıza göre, ifade edemediğinize göre. Huzur içinde ayrılacaklar, beni kahredici bir çaresizlik içinde bırakıp."
