"Çok, hiç kimse demektir."
Sayfa 12
Duymasa da hiç kimse şâir gönlümün,
Sende karar kıldığını…
Ve içimin şerha şerha yayıldığını,
Sen bilsen yeter…
Yavuz Bülent Bakiler
Bir insandan ya da bazı insanlardan korkmak gerçekçi nedenlere bağlı olabilir. Ancak burada sözü edilen korku, yaygın bir duygudur ve bir insan için hiç önem taşımayan ya da hiç tanımadığı insanları da kapsamına alır. Suçluluk ve değersizlik duyguları ise yalnızken de yaşanır ve bu duygulara «kimse beni istemiyor!» düşüncesi eşlik eder. Bu düşünceyi doğrulayacak kanıtlar aranır ve bulunur da. Kanıtlar bazen insanın kendisinde aranır ve kişi, kendi davranışlarını sürekli gözlemleyerek, ya yaptığı önemsiz hataları abartır ya da hatalı olarak nitelendirilemeyecek davranışlarını da olumsuz bir biçimde değerlendirir. Bu gibi durumlarda düşmanca duygular insanın kendine yönelmiştir ve kişi kendisini sürekli suçlar. Kimi insanda ise bu duygular dışa yansıtılır ve kişi diğer insanların olağan davranışlarını yanlış yorumlayarak, onların kendisini eleştirmekte ya da suçlamakta olduğuna ilişkin ve gerçekte var olmayan kanıtlar yaratır. Bir insanın kendisinde var olan düşmanca eğilimleri başkalarına mal etmesi biçiminde yaşanan bu duyguya alınganlık denir.
Remzi Kitabevi, 13. Basım
Kendine ait bir odaya kapanmanın keyfi... Hiç kimse beni rahatsız etmesin. Hiç kimse benden bir şey istemesin. Hiç kimse beni yalanları ile incitmesin. Mümkün mü bu?
Sayfa 158Kitabı okuyor
"Yılda 360 gün yataktan güneş doğmadan önce kalkabilen hiç kimse ailesini zengin etmekte başarısız olmaz."
"İnsanların hoşlanmadıkları var olan şeyler değil, o şeylerle ilgili yargılardır. Örneğin ölüm ürkütücü değildir, sadece onun hakkında sahip olduğumuz fikir korkutucudur. Bu yüzden de canımızı sıkan bir şey olduğunda asla diğer insanları değil, kendimizi suçlamalıyız. Cahil insan bir yanlış yaptığında başkalarını, az çok eğitimli bir insan kendini, tamamen eğitimli biri ise ne kendini ne de başkasını suçlar."
Sayfa 26Kitabı okudu
"Hiç kimse yoktu ve giderek yalnızlığa gömüldüm."
Sayfa 51 - Mavi Çatı Yayınları
"Bugün yeteri kadar yiyeceğiniz var ama oturup yarın ne yiyeceğiz diye düşünerek ağlıyorsunuz. Kölesiniz! Yiyeceğiniz varsa zaten şanslısınızdır, yersiniz. Yoksa çekip gidersiniz. Kapı açık. Neden ağlarsınız ki? Burada ağlanacak ne var?
Her zaman kapının açık olduğunu hatırla. Çocuklardan daha fazla korkma. Tıpkı onlar gibi oyundan sıkıldığında 'Daha fazla oynamayacağım' de ve çık git. Ama eğer oyuna devam etmek istiyorsan ağlama."
Sayfa 26Kitabı okudu