Yürüyorum bugün deniz kenarında. Sensiz... sessiz... Daha bitmedi hikayen diye fısıldıyor esen meltem sinsice. Daha bitmedi... Bense biliyorum, bitti hikayem, hikayemiz bitti diye. Şimdi yürüyorum deniz kenarında, bitkince... Sessizce...
"Elveda. Şu andan itibaren iki yabancıyız."
"bir sabah aradı acil buluşmamız gerek dedi buluştuk. Her zaman ki gibi muhabbet sohbet ettik. Güldük. Çay içtik. O konuşuyordu ben uzun uzun ona bakıyordum. Kalktık. Metroya bıraktım. Seni seviyorum dedi. Bende seni seviyorum dedim. Arkamı döndüm yürüdüm yürüdükçe yürüdüm. Yol bitmedi, bitmiyordu. Osmanbey'den bebeğe kadar iki saat yürümüşüm farkında değilim." benim hikayem kısaca bu kadar. İki sap olarak hayatımıza devam ediyoruz :))
Öznur Yıldırım
Kitap ile hikayem çok uzun bir zamana dayanıyor. Hikayeyi internet üzerinde okumamdan son kitabın basımına kadar benim için bir 10 yılı kapsıyor.
İlk bölümlerine şahittim bu yüzden okurken de çokça lise anılarım geliyordu aklıma.
Olay örgüsüne gelirsek kitap Doğa' nın vurulmasından itibaren başlıyor.
Artık Ediz'in intikam için çıktığı yolda Doğa ile birlikte evrilmesini anlatıyor.
Ayrıca bu kitapta psikolojik tahlil ve olaylara serinin ilk iki kitabına göre daha çok ağırlık verilmişti , özellikle de psikolojik kavramlara.
---- Bundan sonrası spoiler içerir------
Sona yaklaşıyorlar ve gerilim daha çok artıyor.
İyi kötü birçok karaktere veda ediyoruz son kitapta.
Açıkçası mutsuz sonla bitecek sandım ama Öznur ters köşe yapıyor son sayfalarda.
Ve iyi ki bu uzun kitap macerası kötü bitmedi. Yoksa aklım kalacaktı.
Kitabı bitirdiğimde tuhaftır lise anılarımın aralık kalmış kapısı kapandı sanki.
Hem kitap karakterlerine ve hikayeye hem de lise anılarıma veda etmiş gibi oldum.
Eksiler
-Kitap bütçeyi çok zorlayan bir fiyatta satılıyordu.
-Son kitapta daha az yer alsa da Ediz'in yenilmez ve ultra güçlü birisiymiş gibi yansıtılması biraz bayağıydı.
-Düşünce tasvirleri ve kavramları ağırlıklı kullandığı için bazen tekrara düşülmüştü.
Yabancı - ElyelÖznur Yıldırım · Pegasus Yayınları · 2023398 okunma
''Benim hikâyem çok mutlu bir sonla bitmedi. Belki... sen, sınıfında, o adını hatırlayamadığın arkadaşının hikâyesinin mutlu sonla bitmesini sağlayabilirsin.''