dê bajar çawa zûtir biguherin, dema ku avahî hilweşin an heval winda bibin?
Sayfa 29 - lisKitabı okudu
Roja qiyametê, roja mehşerê!
Tu yê kengî ronahî ke şeva min?
Dê kengî dinya wer hilweşîn;
Ew gurmînî ya derba wêranker?
Gava hemû mirî rabin ser xwe,
Ez ê jî bigihêjim tunebûnê!
Hey cîhanan, dev ji zivirandinê berdin!
-Édouard manet, le suicidé (1877)
Sê milyon ciwan ji her şop û der
Dıçın Berlinê ser gora Hetler
Hetlerê mêrkuj, Hêtlerê zorker
Ji bo haşıti ev çûn û tevger)
Hey xortên ciwan, hey keçên ciwan
Xêrxwazên cıhan herın mihrecan
Herın mıhrecan bıbênın Berlin
Ew bircên belek çawa hilweşin
Diwar û kavıl hemi reş û xwin
Da hun tev bıbın dılgir û xemgin
...
Sayfa 333Kitabı okudu
Kevok li der û dore xwe dinihêre ; di serê çiyan re çend teyrên mezin didin baskan û difirin. Cotek kîvroşk, ji koma merivan gelekî dûr, didin çarpiyan û direvin. Ji mirin, kuştin, şewat û hilweşînê çiqas dûr! Ji dehşet ,şîdet ,kîn ,nefret û rikê çiqas dûr!
Lê ev însan, ev şer, ev kîn û nefreta van însanan ? Ev xwîna ku diherike? Ev dil û ruhên ku bi xwînê tên avdan, ji xwe re kirine kaniya jînê?
Mirin, mayin, kuştin... Gotinên ku ez herî zêde dibihîs im... Mirin, kuştin, şewat û hilweşîn, li vir bûyer û kirinên herî hêsan in, bi hêsanî li vir tên pê. Çima? Mirin bûye mîna nan û avê, hewa û nefesê... Çima? Însan, jiyana însen li vir erzan e, zahf erzan... Çima?
" Însanên fanî, ku ji afirîne bêtir ji hilweşînê, ji evînê zêdetir ji kînê hez dikin; yek , bi lorîna nazik, gotina xweş û xewa şêrîn. Dudo, bi şûr, xencer, demançe û tivingê. Para Mezopotamyayê , şêweyê diduyan e."
" Însanên fanî, ku ji afirîne bêtir ji hilweşînê, ji evînê zêdetir ji kînê hez dikin; yek , bi lorîna nazik, gotina xweş û xewa şêrîn. Dudo, bi şûr, xencer, demançe û tivingê.
Para Mezopotamyayê , şêweyê diduyan e."
Sayfa 21 - İthaki yayınlarıKitabı okuyor
Mirin, kuştin, şewat û hilweşîn, li vir bûyer û kirinên hert hesan in, bi hesanî li vir tên pê. Çima? Mirin bûye mîna nan û ave, hewa û nefesê... Çima? Însan, jiyana însen li vir erzan e, zahf erzan... Çima? Jiyan li vir ne pîvan e, pîvan mirin e... Çima?
ez êşa birînên qalik negirtî me
ez bi qêrînên serhildêr im
di hinavên min de agir disoje çiqasî eşq û evîn şikestin
çiqasî stêrkên şevên sayî xeyîdîn
çiqasî sînorên axa welatê rojê rondik barandin
çiqasî darên hesretê pel bi pel temen weşandin
çiqasî li ser lêvên evîndaran xunava ramûsanan cemidî
çiqasî bêdengî di bin sîya tenê manê de dinalî
çend helbest bi xwînê vedirişîn
çend karxezal cîh û warên xwe diterikandin
çend emir li nav tirsa hestên xerîbîyê de vediciniqîn
çend dîwarên sebira salên dilgeş hilweşîn
çend caran qederê
kul û kederên bêderman kirin para me
çend caran ez bûm penaberê çol û beyarên bi mij û dûman
çend caran wateya peyvan di gewriya ferhengan de fetisî
bê qedir û bê qîmet.....çend caran
Welat Bazîdî