Hayatımda mutlu günlerim olmuştu elbette ama mesele sadece mutluluk değildi. Önemli olan yaşadığını, hayatın bir anlamı bir değeri olduğunu hissetmekti.
‘’Merdüm-i dîdeme bilmem ne füsûn etti felek
Giryemi kıldı füzûn eşkimi hûn etti felek
Şîrler pençe-i kahrımda olurken lerzân
Beni bir gözleri âhûya zebûn etti felek’’
~Selimi~
(Gözbebeğime bilmem ne büyü etti felek
Ağlamamı bol yaşımı kan etti felek
Aslanlar kahrımın pençesinde titrerken
Beni bir gözleri ahuya muhtaç etti felek)