"Gözle kulak, onca birer yalan koğuğuydu. Yalanlar hep bize bu dört kapıdan girerdi. Fakat el...Fakat dokunma duyusu, hiç dolma yutmazdı. Bütün hurafeler , batıl inançlar dimagımıza hücum için gözle kulağa kopardı. "
Bu Kitap Şu Tecellîden Doğdu
Rüya gördüm, çağların duvarı uzuyordu
Önümde. Granitle etten bir yığındı bu.
Bağrına uğultusu sinmişti milyonların
Endişeden kaskatı kesilen o duvarın.
Loş oyuklarda vahşi gözler parıldıyordu,
Yığınlar, kabartmalar, nakışlar oynuyordu,
Zaman zaman önümde açılıyordu duvar.
Yeşimden somakiden ve altından saraylar:
Uluların, bahtiyarların
Asıl baştan çıkarıcı olanın "gerçek hurafeler" değil, "sahte hakikatler" olduğunu iddia ediyorum.
Hurafeler ile,eril kültürün hegemonyası ile bir Toplumda Kadın olabilmek ve kalabilmek,Zeytinyağını,su'dan ayırabilmek kadar zordur.
Melek Kapılar
İstanbul'a göçün iyice ivmelendiği, kimin "yerli" kimin "yabancı" olduğunun pek öneminin kalmadığı bir zamanda yazarın dikkate değer tespitinin olduğu alıntıdır:
"İstanbul'un özellikle fakir ve kuytu semtlerinde halkın dinsel efsaneler, hurafeler, dilekler ve adaklarla karışık garip bir mistiği var. Daha çok kadınların dünyasında genişleyip şekillenen bu mistiği katı, batıcı hatta haris bir fanatizme dönüştürenler İstanbul'un yerli halkından çok, taşradan geçinme hattâ para yapma yırtıcılığı ile gelmiş olanlar. Duru İstanbul Türkçesi konuşanlarda masallara bürünmüş, renkli ama uysal bir mistiklikle karşılaşıyorsunuz. Katı ve hoşgörüsüz, ters bakışlı fanatiklerin ise dili çokcası dışarılıklıya çalıyor."
Sayfa 47 - Yapı Kredi Yayınları, 1998Kitabı okudu
