Huzursuzluğun kitabı ismiyle müsemma...
Yazarımız 
Fernando Pessoa düşlerde yaşamayı, gerçek, sıradan yaşamaya tercih etmiş. Ölümünden sonra sandıkta bulunan eserleri derlenip yayınlanmış.
Kitap günlük şeklinde olsada; gündelik yaşamın sıradanlığı değil, düşlerle varoluşu anlatmış.
"Olaysız yaşamöykümü, hayatsız hikâyemi anlatıyorum. Bunlar benim İtiraflar'ım; ve bu itiraflarda hiçbir şey söylemiyorsam bu, söyleyecek bir şeyim olmadığındadır." Der. Ama söylediği birçok aforizmaları mevcut.
Varoluşu öyle güzel metaforlarla süslemiş ki okuyup anlamam biraz uzun sürdü.
Ne çok alıntı yapmışım. Paylaşmadıklarım da mevcut. Özetle sevdim. Kitabı anlatmaya benim kelimelerim anlamsız kalıyor. Okuyup görmenizi tavsiye ederim. Güzel okumalar.
Huzursuzluğun Kitabı
Huzur arayışının İstanbul'la buluşmasıyla ortaya çıkan bu eşsiz eser, edebiyat dünyası kadar benim için de ayrı bir yeri olacak. Kitapta İstanbul'un ve mekanların ayrıntılı tasvirleriyle karşılaşmak, musikinin ve aşkın dokunuşlarıyla zenginleştirilmesi okuma deneyimimi bambaşka bir seviyeye taşıdı. Mümtaz'ın Nuran'a olan tutkusu, bu büyülü şehre duyduğu derin sevgiyle şekilleniyor; Nuran, onun için İstanbul'un ta kendisi oluyor. Romanda doğu ile batı arasındaki ince çizgide gezinirken, her iki kültürün de aşırılıklarına sapmadan ustaca işlenmiş. Mümtaz'ın iç dünyasındaki karmaşa, toplumsal gerilimlerle birlikte detaylı bir şekilde işleniyor olması beni derinlemesine bir içsel yolculuğa çıkardı. 
Huzur'u ilerleyen zamanlarda tekrar okumak için şimdilik rafa kaldırıyorum.
Huzursuzluğun huzuru
Bu bir kitap incelemesi olmayacak! Her gün azar azar okunduktan sonra buraya gelip Pessoa Fernando Pessoa ile edilen sohbetlerin yansımaları olacak.
Kitap hakkında çok güzel şeyler yazılmış, hepsini teker teker okuyup ve kitap analizi için ya bir şeyler ilave etmeliyim dedim ya da zaten güzel kitapların betimlemelere, övgülere ihtiyacı yoktur deyip
