Saudade
@iamsaudade
//In the end it doesnt even matter.
//Theres a hope thats waiting for you in the dark.
336 okur puanı
Haziran 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
İnsan olmayı başarabilmek için doğduğunu anlamadıysan, hangi dine inandığının hiçbir anlamı yok.
Öğretmenler düşünmeli ve düşündüklerini hep söyleyebilmeli, çünkü bir çocuğun ilk öğrenmesi gereken şey düşünmek ve düşündüğünü söyleyebilmektir. Düşündüklerini söylemeye alışık olmayınca düşünmeyi de unutuyor insan...
BİR UYGARLIĞI NASIL DEĞERLENDİRİRSİNİZ? Ekonomik sis- temiyle mi? İletişim ve seyahat becerileriyle mi? Varlıklarının ne kadarını savaşmak için kullanıldığıyla mı? Silahlarının öldürme menziliyle mi? Tek bir silahla kaç kişinin hayatına son verebildik- leriyle mi? Ne büyüklükte bir grubun ilgilenmeye değer bulduğu bilimsel ufuklarıyla mı? Gelecek algılarıyla, ne kadar ileri bir gele- ceği planladıkları ve bu planı korumak için neleri yapmaya razı olduklarıyla mı?
Sayfa 20
Okur Takip Önerileri
Ama neye yeniden başlamak? Arkadaşlık yün ipliği gibi değildir. Üzerine atılan düğümler tutmaz.
Sanatın ölümsüzlüğü..
— Ben ölmüyorum. Hiç bir zaman da ölmeyeceğim.
— Yoksa sevgili oğlum, aklınızda ölümsüz olduğunuza dair günahkâr fikirler mi var?
— Gitar kusursuz biçimdir... Gitar ruhun resmidir... Gitar ve gitaristler zamanın içinde gezinirler.
Ya veba tek başına gitmediyse? Ya yanında gizli, değer biçilemez; en ince eleyip sık dokuyan yetkilinin bile defterlerine not etmeyi aklının ucundan bile geçirmediği bir şeyi, bir çeşit rengi, bir kokuyu, havadaki bir titreşimi, bir ışığı, dağınık bir şarkıyı da götürdüyse..
Bir imparator, yönetimi altındaki ülke yıkıldığında ağlar. Döktüğü gözyaşları, yaralı dünyanın kanıdır.
Ama bu müzik ihtiyacı nereden geliyor? Onlara yetmeyen nedir?
Hiçbir şey yaşamamış biri için başkalarının tutku dolu rahatsızlığı, adeta tiyatro ya da müzik gibi, sinirleri harekete geçiren bir yaşantıdır..
dünyada başka her yerde olduğu gibi nasıl bir insan olunduğuna -güvenilir mi, güçlü ve korkulacak biri mi, yoksa zarif ve güzel mi-bakılmıyordu burada, insan nasıl biri olursa olsun, hayatın meseleleri hakkında ne düşünürse düşünsün, bereket getirdiği için sevgi buluyordu.
Sen gülünce o da gülüyor, sen yürüyünce o da seninle geliyor, elinle kendi bedenine dokunduğunda onu hissediyorsun.
Ama asla ben buyum ya da şu olmak istiyorum demediğini hatırlıyordu.
Ölmenin bu kadar huzurlu olduğunu hiç bilmezdi; varlığının bir parçası önden ölmüş ve bir gezgin kafilesi gibi dağılmıştı.
İstediğini değil, istemediğini yapıyorsun.
Öyle zamanlar vardır ki, insan hayat ırmağının akış yönünü değiştiremez.
