"Ama zaten yaşam da hüzünlü ve ciddi. Harika bir dünyaya getiriliyoruz. Birbirimizle karşılaşıyor, tanışıyoruz. Kısacık bir süre birlikte yaşıyoruz. Sonra birbirimizi yitirip tıpkı geldiğimiz gibi aniden ve açıklanamaz bir şekilde ortadan yok oluyoruz."
Yahudiler, Hristiyanlar ve Müslümanlar,
Aklıma hep bu üç dinin de İbrahim'e dayandığı geliyor. Ama öyleyse aynı Tanrı'ya tapıyor olmalılar, değil mi? Burada Kâbil ile Hâbil birbirini öldürmeye hâlâ doyamamış durumda.
Açlık çekilen bir ülkede birine bu soruyu sorarsak cevap "yemek" olacak; donmakta olan birine aynı soruyu sorarsak cevap "sıcak" olacaktır. Kendini yalnız ve çaresiz hisseden birine soracak olursak cevap mutlaka "diğer insanlarla beraber olmak" olacaktır.
"Uygulamayı bu yıl kullanmaya başladım ve kendimce bu sene bende en çok yeri olan kitabı seçme gereksinimi duydum. Albert Camus'un "Düşüş" kitabı benim okuduğum en iyi kitaplara girdi ve bu yılın en iyisi olarak onu seçiyorum, çünkü Camus'un felsefi düşüncelerini beğenirim, benimserim. Camus, düşüncelerini diyaloglarla kitapta veriyor. Psikolojik veya sosyolojik tespitlerle insana ve topluma dair itiraflarda bulunuyor. Kitabın içeriğine değinecek olursak, karakterin Saine Nehri kıyısında bir intihara göz yumduktan sonra başarılı hayatının düşüşe geçmesini barda tanıştığı bir adama anlatmasının hikayesidir.
Kitap çok etkileyiciydi; örnek vermek gerekirse, boğuntu hücresi tasviri ile suçluluğun boğuntuluğunu okurken içimde bir boşluk büyüdü ve rahatsız eden bir boşluktu bu. O boşluk büyüdükçe ben daraldım. Etrafım daraldı.
Kitabın genel olarak üzerinde durduğu konulardan birisi de insanın ikiyüzlülüğü. Onu da şu şekilde anlatıyor: İyiliği doğuştan karakterde olduğunu kabul ediyoruz, lakin kötülüğü çeşitli sebepler ve topluma bağlıyoruz. Biz insanlar, suçların doğasından veya karakterinden değil, talihsiz koşullardan kaynaklı olduğunu düşünüyoruz. Kendi yargıcımız olamıyoruz. Yargıdan kaçıyor insan, bağışlanma duygusunu istiyor. Hatta o kadar yargıdan kaçıyor ki zengin olmak istiyor. Zenginlik, insanı yargıdan uzak tutar. İnsanı çoğu insandan ayıran iyi bir şeydir. Aklanma yerine geçmese de daima fayda görülen bir ertelemedir. Zaten yaşam, bir nevi ölümün ertelenmesidir."
DüşüşAlbert Camus · Can Yayınları · 201915,1bin okunma