Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.7
Aşıklar Delidir !
20 yılı aşkındır Ayfer Tunç okuruyum özenli dilini, kurgusunu hep sevdim. Her kitabı kalbimde bir yere dokunmuştur.
.
İsminden olsa gerek bu kitaba biraz şüphe ile yaklaşsam da (merak etmeyin, aşk romanı demeyeceğim haksızlık olur) bir bağ var aramızda sonuçta. Okumazlık edemem ki!
.
Ama iç sesim yanıltmadı beni çok keyifli bir okuma olmadı ne yazık ki. Eksik bir şey var hissini aşamadım. Düşündüğüm, beklediğim kadar şaşırmadım ,duygularım rölantide kaldı.
.
3 bölümden oluşan romanın ilk bölümü YAZI .Huntington Sendromu adlı genetik bir rahatsızlıktan muzdarip Umut ki annesini de aynı hastalıktan kaybetmiştir, tedavi amacıyla gittiği New York'ta Sanem ile tanışır.
.
Döngüsel işleyen zaman içinde hem Sanem'le hem de ailesiyle ilişkisini Umut'un kaleminden okuruz.
.
TURA adlı 2. bölümde Sanem, Umut'la ailesiyle ilişkisini aktarır. Daha acımasız, içe işleyen tanıdık bir öyküdür Sanem'inki.
.
3. Bölüm ise Sanem ve Umut'un eş zamanlılıkla yazdığı bir bölüm.
.
Umut , Sanem ,Stefan ... Aile sırları/yükleri, hayal kırıklıkları; koruyucu kollayıcı olması beklenen ailenin acımasızlığı... Ne kadar eleştirsem de içime işlediğini inkar edemem.
.
Kitapta Sophie'nin Seçimi adlı romana yapılan göndermeye bayıldım Öyle ya Sophie de çocuklarından birini seçmek zorundaydı tıpkı Huntington Sendromu 'nun kardeşlerden birini Yazı - Tura ile seçmesi gibi.
.
Tavsiye ederim efendim
.
#ayfertunç
#aşıklardelidiryadayazıtura #roman #türkedebiyatı #kitaptavsiyesi #sophieninseçimi #huntingtonsendromu #okudumbitti
#canyayınları #edebiyat
Tüm zamanların favorisi olan o kitapla geldim.
İlk kitabı çok sevdim demiştim, değil mi? O zaman ikinci kitaba resmen bağımlı oldum. YILIN FAVORİSİ ALARMI!
İlk kitabın kaldığı yerden başlıyor The Reaper. Morana ve Tristan artık bir tık daha yakın olsalar da tam olarak bir duvar var aralarında. Tabii kitabın sonuna kadar o duvar katman katman yıkılıyor.
İlk kitap Morana'nın şehrindeydi ikinci kitap ise Tristan'ın şehrinde ilerliyor. Peşinde oldukları kod ve bozulan İttifak ile ilgili yeni bilgiler ortaya çıkıyor. Gizem olarak tam kıvamında ilerliyor kitap. Ancak yazar tutkuyu asla es geçmiyor.
İkinci kitap daha güzel diyen kesime sonuna kadar katılıyorum. The Reaper son cümlesine kadar dinamiği hiç bitmeyen ve okumaya doyamadığım bir kitap oldu. Tristan ve Morana'nın her adımı birlikte atmaları, dolambaçlı yollar olmaması ve sonunda hep birbirlerine gelmelerini gözlerimden kalpler çıkarak okudum. Tritan'ın yalnızlığı bu kitapta daha çok içime battı. Gözlerimin dolduğu kısımlar çok oldu.
Kurgudaki her ayrıntıyı sevsem de en çok hoşuma giden kısımlarından birisi Morana'nın geri plana atılmak yerine her plana dahil olması oldu. Hayatı tehlikeye girer diyerek asla ikinci plana atılmadığı gibi yeri geldi planı yapıp yöneten oldu. Bir diğer yön ise yazarın tutkuyu bolca vermesine rağmen asla rahatsız etmemesi oldu. Her iki karakterin de birbirlerini severek iyileştirmelerini çok güzel işlemişti. Hatta Morana ve Tristan birbirlerini o kadar mükemmel tamamladılar ki asla hiçbir tepkileri sırıtmadı.
Ne diyebilirim ki daha? Seri çoktan favorimlerim arasında yerini aldı.
Yan kitap olan Buz'a çok önyargılı başladım.Sebebi ise bence haksız yapılan eleştirilerdi.Ben çok severek ve eğlenerek okudum.Dani'in o kendini begenmiş halleri beni benden aldı.Diğer kitaplarda öyle çok içime sinmeyen karakter bu kitapla gönlümde taht kurdu diyebilirim.Dani son derece zeki ve özgüveni yüksek bir karakter.Yaşadıgı şeyler onu hayatın karşında silik bir karaktere dönüstürmemiş ki ben bunu çok sevdim.Diğer muhtesem karakterimiz Ryodan'ı bu kitapta daha çok tanıyıp daha çok sevdim.O taviz vermeyen halleri,kara mizahı kesinlikle okumaya değerdi.Umarım 14 yaşındaki bir çoçuğun aşkını okumuyorumdur dedim neyseki öyle değildi.Bence son derece güzeldi.İyiki olumsuz yorumlara aldanıp kitabı es geçmemişim.Zaten çoğu kisinin beğenmediğine bayılan aykırı bir kişiliģim var:p
Kitap yorumuna başlamadan önce SJM’ın peri ve büyü dolu kitaplarına aşkımı ilan etmek istiyorum Ve yine ve yeniden tüm fantastik severlere öneriyorum
(Yazının devamı (hatta kitabın konusu) seriye başlamamış okurlar için SPOILER içerebilir)
Adarlan’dan ayrılan Celaena’nın ardından Aelin Wendlyn’e döndü. Vakit intikam vaktidir. Wyrd
"Ne bilginler geldi, neler buldular! Mumlar gibi dünyaya ışık saldılar... Hangisi yarıp geçti bu karanlığı? Birer masal söyleyip uykuya daldılar."
3 arkadaş... Doğu batı sentezi. Yüzyıllar öncesi ve yaklaşık yüzyıl öncesi. Sanki iki kitabın birbiri için eş değerde yükselişi. Her bölüm bittiğinde bir sızı oturdu içime. Sızının adı yalnızlık gibiydi. Rubaiyatin yalnızlığı, sirinin yalnızlığı... Öyle gibi birşey işte! Okuyun velhasıl...
#kitapyorumu "Aden'in Ölü Kadınları"
Merhaba Herkese keyifli bi gün olsun
Etrafimizda gördüğümüz kadınların hangisi hakkında fikir edinebiliriz?
Kimin ne yaşadığını nereden bilebiliriz?
Üç öyküden oluşan bu eserimiz o kadar içime işledi ki...
Ziynetten ne kadar nefret ettiysem, Umut bi kadar içime şimdi. Kumru ya ne kadar acıdıysam
Bu kitabın incelemesinden mini bir kitap
çıkardı herhalde. Bir kitaba bir dünya sığdırılmış adeta. Öyle bir dünya ki saf kötülüğü de görüyorsunuz bu dünyada, böyle bir iyilik var mı da diyorsunuz aynı zamanda.
Bir savaşı anlatmış kitap. Savaşın götürdüklerini ve bir daha geri getiremeyeceklerini. Kaçmakla savaşmak arasında kalmayı anlatmış.
Vadideki Zambak’ın elimdeki 1983 basımının şiirli Fransızcasını Türkçeye ünlü bir şair aktardı: Cemal Süreya. Sanırım bu açıdan düşününce vadideki zambağın elimdeki çevirisini okuyan okuyucuları talihli saymak gerekir. Balzac gibi bir roman dehasının en ilgi çekici romanı vadideki zambağı bir şairin çevirisinden okumak az bulunur
Pisttt, öyküseverler burada mı? Sizlere @nikeayayinlari tarafından basılan sevgili @yazarfatmaturkdogan in 20 öyküden oluşan kitabını sunmak istiyorum.
Akıcı bir dil, sade bir anlatım ve bizi bize anlatan, içimizden hayatlar...
"İki kadın, iki hayat" da içten bir feryat dile gelirken, sonraki hikayede huzura ermiş bir babanın yansıması yerini alıyor.
Yeri geliyor terapist koltuğunda korkularınızla yüzleşiyor; yeri geliyor alın teriyle başına yağan karı eritmeye çalışan Ok_tay/şen ile karşı karşıya kalıyorsunuz.
Ya tatilin eziyet olduğunu düşünen anneler burda mı peki? .
Hele kedilerin dili olsa dedirten bir Karamuk var ki.
Doğanın çığlığını okurken ise haklı haykırışlar adına içten içe utandım .
Yazarlık mikrobu için düşünceler çoğu ailede malesef ki aynı olsa da, dilsizin ağıdı içime dokundu.
Daha niceleri vardı yazılmış, okunması şahane fakat benim favorim " Doğanay " oldu içlerinde .
Gönül rahatlığı ile sizlere önerebileceğim bu kitabı es geçmeyin öykü severler.
