Lütfen 5 dakikanızı ayırır mısınız?
Hayatımın en zor günlerinden birini geçirdim bugün. Ama sokaktaki canların yaşadığı şeylerin yanında bizim zor günlerimiz ne ki!
Hiçbirimiz arabanın arkasına bağlanıp ciğerimiz patlayana kadar koşturulmadık mesela.
Hiçbirimiz ''aa birisi bize yemek koymuş'' umuduyla sevinip zehirlenmedik.
Hiçbirimiz kımıldamayalım diye kemerle
Sen de bu durumu yaşıyor musun ?
Eğer sizde günlük rutin işlerinizi yapmakta, sosyalleşmekte zorlanıyorsanız içinizde yıllardır yorulmuş bir mükemmeliyetçiyle yaşıyorsunuz demektir.
Tükenmişlik sendromu kavramı bir kaç sene önce Meryem Üzerli ile hayatımıza girdi.
Yorulma hakkımız yokmuş gibi yaşıyoruz. Her şey en iyi şekilde ve sorunsuz olsun isteyen bir yapımız var. Çünkü
ELLERIMIZIN BÜYÜK BOŞLUĞU
Burası dünya ve biz artık çok sıkıldık
Alıp başımızı sana gelmek istiyoruz
Sana gelmek, orda kalmak istiyoruz
Çok unuttuk,hatırlamak istiyoruz
Başımızın okşanmasını, gözyaşımızın silinmesini,
Kolumuza girilmesini istiyoruz
Yağmurunu ve meleklerini, yeniden istiyoruz
Rüzgarın sesini,ırmağın sesini,
Dağların
Gökhan Özcan'nın pazartesi perşembe köşe yazılarını bu gönderinin altında paylaşmayı düşünüyorum inşallah, bugünden başlayalım.
Nefs sözünü sinsice söyler!
Hayata, başka insanlara karşı bir şeyler söylerken, freni boşa almak adetimiz oldu. Buna karşılık, kendimize bakışımızda ayağımız hep fren pedalında. Kendimize kıyamıyoruz hiç,
Her şeyin yozlaşıp kabuklaştığı şu günlerde "Adalet!" de temsili bir kabuğun içinde can çekişip durmakta. Yasalar güven duvarları olmaktan çıkmış etrafımızda güvensizlik eksenleri örmek için her geçen gün üstüne ters bir şekilde katarak sırtımızı dayamak yerine her zaman yüzümüzü dönmek ve güvenle gözlerimizi yummamak için didik didik yozlaştırılmakta. Sürekli gözlerimiz açık uyuduğumuz için hissizleşiyoruz, kötü olana alıştırılıyoruz, yoz olan içimizde yer edinmeye başlıyor. Artık hepimiz kronik umutsuzluk hastalığının adaylarıyız. Tek deva yoz olana karşı gözlerimizi yummamak.
Çok uzak bir yer var içimizde,
Kanat cirpamadigimiz bir gökyüzü,
Yuruyemediginiz yollar,
Aşılmaz dağlar.
Uzak bir yer var içimizde,
Dalıp dalıp baktığımız.
Mahir
Sevginin olduğu her yer iyileşir, içimizde ve dışımızda sevginin çoğalarak artttığı bir gün olsun… ♥🎈🐞🏵️🍄🌺
"Sana buraya bazı şeyler koyuyorum. Yol boyunca aklında olsun. lazım olursa açar okursun. Olmazsa da olsun, bir zararı yok, burada dursun."
Birhan Keskin, fakir kene
"Sabahları kitap mürekkebinin kokusunu içime çekmeyi severim."
Günaydın
Bitmek bilmeyen bir sıkıntı. İnsan, insan dünyanın vebası:
“Yaşamın sonuna doğru yürüyoruz. İçimizde heves kalmamış. Yaşamaya. Sevgiye. Aşka.
Belki, diyorum, belki Neşe'nin biraz hevesi vardır. Ama çok sürmez, onu da üzerler. İnsan dediğin birbirini yer, yer de doymaz.
Duygularını yer, zamanını, yaşamını, heyecanını. Aşkını, inancını. Etini yer, kalbini söker.
İnsan dünyanın vebası."
Caner Almaz
Bir bayrama daha yaklaşırken, iyi insanlar dileriz sevgili okur. Sanırım şu çağda ihtiyacımız olan tek şey, iyi insanlar. Var olun.
🌺
Var mı öyle bir yeriniz?
"İnsanın sığınabileceği tek bir yer vardır. Kendi içimizde bir yer. Kendimizden başka kimsenin ulaşamayacağı ve tahrip edemeyeceği bir yer. O yerde huzur, sükunet ve özgürlük buluruz."
Sevginin olduğu her yer iyileşir, içimizde ve dışımızda sevginin çoğalarak artttığı bir gün olsun… ❤️