Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Zaman kaygısı hiç bu kadar hoşuma gitmemişti!
Nihayet Proust'a başlangıç yapabildim. Gayet tatmin edici bir başlangıç oldu diyebilirim.
Kitabın başında zorlanacağınızı düşünüyorum, gerek Proustun sayfalar süren betimlemeleri, gerek konu sizi baktırabilir. Yine de yarım bırakmayın bu eseri. Eminim sonunda dolu dolu hissedecek ve gerçekten
Dikkat spoiler içerir.
Bir tren yolculuğunda bir sürü insanı birbirine bağlayan, erkek dergilerine çıplak fotoğraf veren Şebnem'in insanları birleştirip bir roman. Yemekli vagonda çalışan Bünyamin, karısı ile Garo'nun kardeşi sayesinde tanışıp evlenmiştir ancak çocukları olmamaktadır. Garo'nun karısına nasıl baktığını gören Bünyamin
Yine yazarımızın dili,betimlemesi ve sıradan karakterlerinin etkileyiciğini dile getirerek başlayalım. Bir kaç örnek alıntı:
sıcağın nemlisi, soğuğun kurusu makbuldür.
sayfa: 7
-Biz balıkçıyız, arabacı değiliz kızım. Paşababanınki gibi atımız yok ki yelesi olsun.
sayfa: 12
Bu soğukta vapurun burasında oturmayı akıl edenin aklına turp sıkayım.
Elekes, Held ve Biro ailelerinin yaşamlarını Irén ve Henriett'in gözünden anlatan, insanı içine alan hüzünlü bir roman Katalin Sokağı. Savaşın bu ailelerin hayatlarını nasıl etkilediğini ve değiştirdiğini Magda Szabo yalın cümleleriyle ama yine vurucu bir şekilde aktarıyor. Yazarın Iza'nın Şarkısı kitabı da en sevdiğim kitaplardan biridir.
Romanda kaybedilen bütünlük kavramına, her bir karakterin sürüklenişine ve hayatlarının parçalara ayrılmasına şahitlik ediyoruz. Günümüzde bu insanların bedenlerinin nefes aldığını ama yaşamlarının geçmişte kalıp çoktan can verdiğini okumak çok üzücüydü. Iŕen bir bölümde kendilerini şöyle tanımlıyor: "Yan yana yürürken, bedenlerimizin yola aksettiği gölgelere takıldı gözlerim. Kolları bacakları olmayan iki taş beden yanı başımızda bizimle yürüyor gibiydi."
Bu hikâyede savaşın acı yüzü var. Ömür boyu bıraktığı izler ve eksilttiği hayatlar var. Kaybettiklerinin boşlukları hep kalacak ve onlar için hiçbir şey eskisi gibi olamayacaktı.
Ah Blanka! Sıcacık gülümsemen, gözlerinin yaşlarındaki o keder, hüzün ve usulca yanaktan öpüşlerinle, sen bu hikâyenin benim için en unutulmazısın. Son cümleye kadar senin kendi sesini bulmanı diledim.
Ayrıca yazarın birinci, ikinci, üçüncü ölüm diye nitelendirdiği insan hayatındaki aşamalı ölümler çok anlamlıydı.
Not: Kitapla hemen ilk sayfalarından itibaren bağ kurulması zor oluyor ama sonra açılıyor. En sonunda tekrardan ilk sayfalara dönmenin faydalı olduğunu düşünüyorum.
Sartre'ın varoluşçuluk hakkındaki düşüncelerini öğrenmek için başvurabileceğiniz önemli bir eser. Sartre burada varoluşçuluğu kolay anlaşılır bir şekilde açıklamış ve çeşitli eleştirilere cevaplar vermiştir. Bunun yanı sıra kitapta çevirmen Asım Bezirci'nin varoluşçuluğun ne olduğu, kökeni, çeşitleri, Türkiye'de yankıları üzerine
Natüralist romancı insanı deney faresi görür. Bu bir bakıma hep bir şeylerin denendiği bu çağa baktığımızda doğru bir tutumdur. Ancak 19. yüzyıl için yeni bir fikirdir bu. Burada lokomotif insanın kendi eliyle canavar haline getirebileceği bir şeydir. Tıpkı kendinin hayvanlaştırılması gibi...
İnsan kendine teslim olan sevgisine kendini veren kadını öldürüyor burada. Bir kerede de kalmıyor bu . Ancak bizim şimdi insanlıktan çıkan kentlerimizde görebildiğimiz bir seri katillik de görülebiliyor bu romanda. Lokomotif seçilmesinin sebebiyse Frankestein gibi insan eliyle doğru kullanılmadığında insana zarar verecek bir makinenin seçilmesidir. Fonda bir tren garı var. Bu tren garının trenleri sizi geleceğe taşıyabilir ama siz bu lokomotifi yanlış kullanırsanız hem sizin hem başkalarının felaketine sebep olur. Tıpkı insanın bedenini ve ruhunu doğru kullanamaması gibi...
