Bugün kendi dinimde münzeviyim. Bir fincan kahve, bir sigara, bir de düşlerim; göğün, yıldızların, işin, aşkın ve hatta güzelliğin ya da ihtişamın yerini gayet rahat doldurabilir. Deyim yerindeyse hiçbir uyarıcıya ihtiyacım yok. Ben afyonumu, kendi ruhumda buluyorum.
Ailem, bacaklarım olmadığına göre hayatla baş edebilmek için "iyi bir kafa"ya ihtiyacım olduğunu da söylüyordu. Ben de hayatla baş etme konusunda, varlığımın en derinliklerine demir atmış bir istek duyuyordum.
Sayfa 42Kitabı okudu
Atatürk'ün Adalet'i...
Yaşlı kadın yatağından kalktı. Sabah ezanının insan ruhuna huzur veren sesi oda içinde yankılanıyordu. 88 yaşından beklenmeyecek bir çeviklikle pencereye doğru yöneldi. Pencereyi açması ile birlikte odaya ezan sesi ile birlikte baharın güzel kokusu ve kuş cıvıltıları doluştu. Penceresinden gözüken Kurtuluş Parkına bakarak
Lütfen Sebby, diyor babam. Biraz sessizliğe ihtiyacım var.
Ama bütün gün sessizdik zaten.
Sayfa 99Kitabı okudu
