İçerde bir penceredir senin gözlerin,
aydınlıkta durduğum bir ülkeye açılır.
Sayfa 148 - YKY, 3.Baskı
Zincirlerin ağırlığıyla kenetlenmişsin dünyaya,
gelgelelim doğru olan, çatlatır duvarları.
Uyanırsın ve yolunu bulmaya çalışırsın karanlıkta,
yöneldiğin, kimsenin bilmediği bir çıkıştır.
Sayfa 124 - YKY, 3.Baskı
Ey söz, bizden ol,
özgür, açık ve güzel.
Elbet bir sonu gelmeli
hesapçılığın.
Sayfa 123 - YKY, 3.Baskı
Bugünlerde acı vermiyor
unutabilmem
ve anımsamak zorunda kalmam.
Sayfa 118 - YKY, 3.Baskı
Ve nerede camı buğulatsam,
yine senin bir çocuk parmağıyla resmedilmiş
adın çıkıyor: masumiyet!
Onca uzun zamanın ardından.
Sayfa 118 - YKY, 3.Baskı
Anlat bana, aşk, benim kendime anlatamadığımı:
biçilen bu kısa ve korkunç zaman boyunca,
yalnız düşüncelerle yetinmek, buna karşılık
hoş bir şeyler yapmamak ve tatmamak mı yazgım?
Sayfa 116 - YKY, 3.Baskı
Satılık gelincikler var! üç dilek karşılığı bir demet, alın,
Sayfa 114 - YKY, 3.Baskı
Sadık değildir benim sevgilim,
bilirim, süzülüp gider kimi zaman
Sayfa 112 - YKY, 3.Baskı
''Dünyaya bağlısın, zincirlerle ağır,
ama gerçek olan yine de çatlatır duvarları. Uyanır karanlıkta doğruya bakarsın, yüzün o bilinmeyen çıkışa karşı.''
''Gerçek olan beklemez talana değin,
belki de ya devlet başa ya kuzgun leşe dediğin o talana, Talanladığı da sensin, yaraların açılırken,
seni ele vermeyen hiçbir şey baskın vermez sana.''
Sayfa 53Kitabı okudu
Bazen sesim çıkmıyor: Bu duruma karşın kendi kendime yaşama iznini verdim. Bazen de sesim çıkıyor ve herkes tarafından duyulabiliyor: Yaşıyorum, yaşayacağım, yaşama hakkımı kullanıyorum.
Sayfa 196Kitabı okuyor
Yaşayacak bir Niçin’i bulunan, hemen hemen tüm Nasıl’lara dayanabilir.
Sayfa 183Kitabı okuyor
Sessizliğin idam sehpalarında asılıdır çanlar
ve şimdi uykuya çağırmaktalar,
uyu o halde, çanlar uykuya çağırmaktalar.
Sayfa 85 - YKY, 3.Baskı
Büyük izler bırakan bir zamanda,
çabuk gitmelidir insan, bir ışıktan
ötekine ya da bir ülkeden bir başkasına,
Sayfa 107 - YKY, 3.Baskı
… Yer, bu kez Viyana değil. Öyle bir yer ki, onun adı her yerde ve hiçbir yerde. Zaman, bugün değil. Zaman, aslında hiç yok, çünkü dün olmuş olabilir, uzun zaman önce olmuş olabilir, yeniden olabilir, hep olabilir, birkaç şey de hiç olmamış olacak. İçine başka zamanların karıştığı bu zamanın birimleri için bir ölçüt yok, ve içine zaman içerisinde hiç varolmamışların karıştığı zamandışılıklar için de ölçüt yok.
Sayfa 150Kitabı okuyor