"Bir gün, akıl hastanesinin bahçesinde yürüyordum ki felsefe kitabı okumakta olan genç bir adama rastladım.Davranışları ve sağlıklı görüntüsüyle buradaki hastalara hiç benzemiyordu.Yanına oturdum ve sordum : "Burada ne yapıyorsun?"Önce bana şaşkın şaşkın baktı ; sonra benim, doktorlardan biri olmadığımı görünce cevap verdi.."Çok basit dedi.Çok başarılı bir avukat olan babam ,benim de onun gibi bir avukat olmamı istiyordu.Büyuk bir şirketin sahibi olan amcam ise kendisin örnek almamı istiyordu.Kız kardeşim de başarılı bir adam tanımına örnek olarak kocasını gösteriyordu ve aynı şey okulda öğretmenlerim tarafından tekrarlandı.Piyano öğretmeni,ingilizce öğretmeni,fizik öğretmeni..... Hepsi de adımları takip edilecek en iyi örnek olduklarına karar vermiş ve buna inanmıştı.Kimse bana bir insana bakması gerektiği gibi bakmadı,aksine hepsi bir aynaya bakarmış gibi baktı.Böylece ben de kendimi bir akıl hastanesine yatırdım, sonunda burada kendim olabiliyorum."