Huzur arayan insanlar: Huzur, rahatı bozulmuş, bir tedirgin dünyada en çok ihtiyaç duyulan duygu değil midir?
Güven arayan insanlar: Güven, insanın en çok kendi yazgısının denetimini yitirdiği zamanlarda, yazgının kaprisli fırtınalarında alabora olduğumuzda aranmaz mı?
Aşk arayan insanlar: Aşk, en çok sınırlı olduğumuzu hissettiğimiz, sevmek ve sevilmeyi bilmeyi unuttuğumuz zamanlarda eksikliği hissedilen bir özlem değil mi?
Aidiyet arayan insanlar: Ait olmak, ölümlülüğünü bilen insanın uzayda başıboş sürüklenen bir kaya parçası gibi boşlukta yaşarken, bir büyük güzelliğin parçası olmayı araması değil mi?
Ve insanlığını arayan insanlar: İnsan, insanlığını en çok yitirdiği,kendisini tutsak hissettirecek kadar maddileşen bir dünyada, özünde sonsuzluğu özleyen insanın, kendini araması değil midir?
İnsan, bugün şiddetle bir anlam, huzur, güven, aşk, aidiyet ve insanlık arıyor.
Hepimiz ortağız.
Çünkü hepimiz insanız.