Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
Saatlerdir okuyorum. Başlarda okuması pek kolaydı fakat zaman geçtikçe zorlaştı bir azap halini aldı. Kitap beni tutsak etti desem yalan olmayacak.
Boxtel ve Corneille gibi bişey aşırı şekilde kafayı takan insanlardan hep korkmuşumdur. Kitabında kanıtladığı gibi fanatiklik zamanla hastalığa dönüşür. Şanslı olanlar zaman geçsede içindeki merhameti ve saflığı koruyabilir fakat böyleleri pek azdır. Boxtel anlıyorum, kıskançlık kanserden daha hızlı yayılır vücuda gözüne perde iner insanın. Bir süre sonra da yalanlarına inanmakla kalmaz bunları hakkı sayar. Kıskançlığın derinizden sızmasına izin vermeyin çünkü her şeyin bir başlangıcı ve belirsiz bir sonu vardır.
Kitabın duygu yoğunluğu yüksekti. Bi ara kalkıp hava aldım. Bunun sebebi de Alexander Dumas'ın bende ki kötü namıdır. Kitabın sonu iyi bitsin isteriz bu yüzden de sonunu getirirken hep daha çok geriliriz. Şükür ki yazar bize iyi bir son Lütfetti.
Yer betinlemesi ve kişi analizleri çok iyiydi. Kitabın uzunluğu ve doyuruculuğu da yerindeydi. Kalsiklere göre üç yüz sayfa giriş olmaması şaşırtıcıydı elbette. İnsan ona da alışıyor. Kitap bitti, şuan tek düşündüğüm şey Nisan ayı geliyor acaba bir lale mi yetiştirsem.
merhabalar,
bu kitabı 5 gün önce bitirdim ama inceleme yazmamışım. aklıma gelmişken yazayım dedim :)
üzülerek seriyi bu kitapla yarım bıraktım. son bir kitap kalmıştı sadece ama gerçekten canım okumak istemiyor :(
sebebi seriyle veya konusuyla alakalı değil aslında, sadece sıkılmıştım. başka kitaplara geçmek istiyordum. ikiden fazla kitabı olan
kitap mı kim bilir insan..
Siddhartha...İsim gibi duruyor, anlam arayışı çoğunda hiç bitmeyecek olan insan gibi duruyor..inanıyor gibi olup roman okuduğunu da düşünüyor okur, merak içinde devam ediyor okumaya...kendince yorum da yapar buluyor kendini okur, şöyle mi diyor ara ara.. keyif de alıyor okurken bâzen de sanki şaşkınlık oluyor.. o sessizliğin farkına varmadan duraklıyor da bâzen...sıradan duruyor, çok sıradan düşündürüyor..ancak bittiğinde bir roman bitmiş gibi olmuyor..bittiği ân için okuyorum çoğu zaman..Siddhartha, bir roman bir öykü olmalıydı hani benden uzak senden uzak bizden başka bir yanı olmalıydı..değil..tamamen yolculuk ve insan..Oğuz Atay’ın bildiği baş ile son’dan bilemediği ortasının öyküsü..
·
Puan vermedi
"Ölüm kuşu hep başımın üstünde dolaşıyor. -Kuş kelimesi bile sevimli kılmıyor ölüm kelimesini-. Günlerce bir ümidin peşinde, yaklaşan ölümü uzaklaştırmaya yetmeyeceğini bile bile ipsiz uçurtma hayalleriyle avutuyorum kendimi. ,,
Mustafa Ruhi Şirin verdiği bir röportajında yakın arkadaşı olan Cahit için ; "Zarifoğlu ince yolculuklardan çocukluğuna ve çocukluğundan şiirine gidecek yolları bilen bir şairdir. Şiiri, çocukluk mevsimlerinin izlerini taşır" dedi.
Güneşe Yol Yapan Çocuk eserinde de zarifoğlunu yakından tanımasını , okurken hissediyoruz .İçerikte Zarifoğlunun şiirleri ve çocuk kitapları üzerine bir anlatım var ben bu eserden önce Cahitin 'serçekuş' ve motorlu kuş' adlı çocuk kitaplarını okumuştum . Ve anlamlandırmak daha kolay oldu . Sizlere de ön okuma olarak öneririm .
Ruhi Şirin beyin dediği gibi ; Vefat eden şair ve yazarlar okundukça dünya yolculuklarını sürdürürler. Zarifoğlu'nu özledikçe kitaplarını okuyorum.
Dünya yorgunluk verdikçe , yaşamımı sorgularken bende zarifoğluna sığınıyorum . Zarif olan bir Acıya sığınıyorum..
Zarifoğlu okurlarına rikkatle tavsiyemdir .
''Çocukluğum ise avucumun içinde uçmayı unutmuş bir kuş gibi."
''insan sırlarını kendinden bile saklasa da sır diye sakladığı uzaklardan çıkıp geliyor. Hem de alabildiğine değişmiş, neredeyse çarpıtılmış biçimde.''
"Nereye gitsem orada benden önce dolasmış bir şairin ayak izlerini görürüm." sözü daha çok şairleri cesaretlendirmiştir.
Donup Kalmak
Soluksuz okuyamadım. Hatta kitabi okurken sikca başımı kaldırıp derin derin nefes aldim. İnsan ister istemez kitabı okurken suçlu ariyor. Savaş gibi algilamak istiyor, birilerine kizmak istiyor. Ama illa ki birileri suçlu olarak yaftalanacaksa insanligin kendisi… zaman zaman kendime dönüp, bu kitabi bu vahseti neden okuyorum dedim. Sonra okumanin bile zor geldigi bu anlari yasayan insanlara haksızlık edeceğimi düşünüp okumaya devam ettim. Yaşanan olaylar karşısında gerçekten donup kaldım. İnsanlığın içindeki kötülüğün ortaya çıkması için bir savaşa bir düşmana ihtiyaç olmadığını gördüm.
Okumak isteyenler için dili hakkında söyleyebileceğim, kesinlikle yazarın kalemi çok güçlü, ama şahit olacağınız olaylar için okuduğunuz dönemde güçlü bir psikolojiye sahip olmak gerek.
İlk sayfasından son sayfasına heyecan dolu bir kitaptı. Bir ara ne oluyor ben ne okuyorum böyle dedim cidden inanılmaz beğendim.
Açıkçası böyle beklemiyordum valla ters köşe yaptı beni
.
Düşünün... Bir salgın oluyor ve ve aşı olan insanlar bir anda mutasyon geçiriyor.
En yakınlarını bile acımasızca öldürmeye çalışıyor , insan olmaktan çıkıyor.
Ve salgından sağlam kurtulan bir kız Elvan...
Hayatı biranda tepe taklak oluyor ama yaşam mücadelesi vermeye çalışıyor , günlerce karanlıkta, pislik içinde yarı aç mücadele veren bir kız düşünün..
Artık ailesi yoktu ama ailesi kadar yakın insanlara sahip olmuştu.
Onlar bu yolda mücadele verdiği sağ kurtulan insanlar..Murat, Makbule abla, Bekir Amca ve Hakan...
Acaba hayat onlar için güzel günler getirecek mi?
.
Kesinlikle okumanızı tavsiye ederim inanın pişman olmayacaksınız.
.
Yazarlıktaki dehasına güvendiğim bir yazarın yaşama dair sorgulamalarını ilgi ile okuyorum. Okuyup kenara kaldırılacak bir kitap olmadığını söylemeliyim. Yazılanlar üzerine düşünmek bazen dönüp tekrar okumak belki başka bir kaynağa bakmak gerekecek. Bittiğinde netleşecektir :) Burada aktarmak istediğim aslında tüm okurların edebiyat dünyasına
İnfinity i okumak isteyen arkadaşlar eğer
Hickmanin Avengers çizgi romanlarını okumamışlarsa olay biraz onlara ne alaka, bu adamların olayı ne ahbabım gibi bir söylem oluşturacaktır. Eğer Avengers, intikamcilar, taşlar, ex Nihilo nun nereden çıktığını bilmiyorsanız yaklaşmayın bu bir okur uyarısıdır.
Neyse kitabı hâlâ okuyorum dogrudur ama simdiden belirtmek istedim bir günde bitiririm ama insan Avengers dünyasına kıyamıyor.. Thanos niye ölmüyor ki.. Daha kaç kez ölecek bu herif ben bilmiyorum ki. Insan evlatlarını galaksi galaksi arayıp öldürmek ister mi ya? Tabi insan değil O Thanos... ölümün neferi
Kalp
İskender Pala'nın romanlarını her zaman çok sevdim. Özellikle Babil'de Ölüm İstanbul'da Aşk'ın yeri çok ayrıdır benim için. Yazar bu eserinde bizleri başka hayatların, olayların arasında bir yolculuğa çıkarmak yerine, kendi içimize yöneltmeyi tercih etmiş. Hayatımda şu sıralar hissettiğim boşluk hissi içerisinde ne yapacağımı,
Bu aralar #paralelevren mevzusuna ilgim acayip arttı. Sanırım bu evrende her şey günden güne çirkinleşince bir çözüm yolu arıyor insan kendince. Hani şöyle bir şey olsa çok daha refah bir hayat yaşayacağımız daha yaşanır bir paralel evren olsa da hop geçiversek di mi Ama #paralex ‘i okuduktan sonra bu konuda tereddütlerim oluştu. Çünkü İmre
