Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.31
CİĞERİME DOLAN HÜZÜN VE HASTANE KOKUSU
Peyami Safa ile tanışmam kısa bir zaman önce Yalnızız romanı ile oldu. Yazarı öyle çok sevdim kitaptan öyle çok etkilendim ki çok fazla ara vermeden diğer bir kitabına başladım. Hacim olarak çok kalın bir kitap olmamasının getirdiği kolaylıktan ve sanırım yazara olan aşkım her sayfada daha da büyüdüğünden kitabı bir günde, hiç elimden düşürmeden
Kisisel gelisim
Akici bir kitap,dili sade.Her evde olmali ara ara motivasyon adina okumali.Oguz Hoca candır,ıcten samimi yaşanmis hikayelerle bam telimize dokunuyor.Lise yillarimda okumuştum 2005 yillariydı galiba.Simdi yasanmisliklarla okuyorum.Her insan ayrı bir alem ayri bir dünya ayri bir hikaye...
Öncelikle Ruh sağlığı alanındakilerin kesinlikle okuması gereken bir kitap.
İrvan D.Yalom'un ilk kez bir kitabını okuyorum. Üslubu çok etkileyici . Gerçek psikoterapi öykülerini okumak farklı hissettirdi . Kendimi şu cümle ile bağdaşlaştırmak istedim sonlara doğru "Biz terapistler , kendilerini keşfetme yolculuğunda hastalarımıza eşlik ederken bir kısım belirsizlikle yaşamayı öğrenmek zorundayız" umarım eğitim hayatım boyunca bu sözlere uygun geliştiririm kendimi . Her zaman aklımda olacak . Yazarı yeni keşfettim kolay bırakmayacağım.
Tanı kelimesine vurgu yapmıştı Yalom "Bizim alanda , hastaların nasıl tedavi edileceğine ilişkin rehberler oluşturmak adına her şeyi basitleştirme ve kodlama çabası ne kadar da boştu aslında!"
Yani her insan başka bir deniz . Terapi demek o anda hasta ile birebir iletişimdir der Yalom. Kalıplara sıkışıp kalmak tehlikelidir demek istiyor.
Deli Gönleği | Güray SÜNGÜ
.
Satır Çizgileri;
.
"Yalnızlığın, duvarları kişileştirmeye yarayan yetenekler kazandırdığını söyleyerek duygusal sefaletime meşruiyet kazandırıp kazandırmayacağımı bilmiyorum ama önemsemiyorum da aslında. Geminizin su aldığını biliyorsanız, her saniye biraz daha battığınızı fark ediyorsanız, limana ne gerek,
Tess Gerritsen, hayatın içinde olan şeyleri tüm açıklığıyla anlatan realist bir yazar. Ama bir yazar bütün kitaplarında hep mi olumsuz, negatif , kötü konular işler?
Yazarın aslında belli bir kalemi var. Bu kaleminde hep hayatın cehennem tarafını, elmanın çürük ve por kısmını anlatıyor bizlere. İnsanlığın şeytanlaşan ruhlarının yaşadığı ve
İlk defa Mine Söğüt okuyorum. Oldukça karmaşık bir kitap. Ama çok keyifli. Olaylar açısından değil, anlatım olarak. Olaylar bir coğrafyanın korkunç gerçekleri aslında. 12 Eylül'e giden süreçte Türkiye'de yaşanan sağ-sol gerginliği konu.
Şahbaz garip bir insan veya yaratık. Katletmekten değil, katlettirmekten zevk alan bir varlık. 79 yılı da tam olarak bu yüzden onun harikulade yılı. 79 yılı ölümün normalleştiği, kitapta da işlendiği gibi amaçsız davalar uğruna, ülkü veya devrim uğruna insanların birbirlerini öldürdüğü bir yıl. Kitap işte tam da bunu irdeliyor. İkizlerin laneti tüm şehre bulaşıyor, boğaz biriktirdiği tüm nefreti kusuyor. Şahbaz solcu olduğu için işkence gören ve üç kapılı bir hanın zemin katına hapsedilmiş bir kadına anlatıyor tüm hikayeyi. Yaşamla ölümün sınırında bulunan bu kadına Şahbaz kendi bahçesinde yetiştirdiği meyveleri yediriyor ve hikayeler anlatıyor.
Kitap bir yılın 12 ayını tek tek ele alıyor. Oldukça keyifli bu. Hem politik hem de edebi olarak doyurucu. Ve anlatılan hikayelerin gerçekliği olduğunu bilmek de korkunç. Kadın cinayetleri, ensest ilişkiler, Alevilerin katledilmesi vs. Bunların gerçekliğini de kitabın sonuna eklenmiş 1979 Alamanağından okuyoruz.
Mine Söğüt okumaya ve Türk politik tarihini araştırmaya devam edeceğim.
8/10
160 syf.
9/10 puan verdi
Glenn Murphy’ i 5 yıl önce keşfedip, erteledim. (kitaplarını okumaya fırsat olmadı diyebiliriz) veyahut kitabın isminden de olabilir :)
Sümük neden yeşildir kitabını görünce okunmasa da olur herhalde diyerek almadım. Şimdiden kızım için (daha bir yaşında:)) kütüphane oluşturuyorum. Tabii aldıklarımı da okuyorum...
Kitap o kadar güzel ki nasıl başlayacağımı bilemedim :) aşırı güzel, aşırı bilgi içerikli ve aşırı eğlenceli. Okurken öyle bi kaptırıyorsunuz ki kendinizi vay be bu böylemiymiş, vay canına bunu bilmiyordum, ohaaa yok artık diyebiliyorsunuz.
Okurken hem eğlendim hem de bilgilendim :) okumadıysanız mutlaka okuyun derim.
"YALNIZ"
Dostoyevski'den okuduğum Suç ve Ceza'dan sonra ikinci kitap oldu.Yazarın kalemine alışıyor olsam da Suç ve Ceza'yla başlamamın yerinde olmadığını bu kitap tam anlamıyla hissettirdi.Yeraltından Notlar,ismini bilmediğimiz karakterimizin,kendisi hakkında,insanlar hakkında,ailesi ve yaşadıkları hakkında sert çıkarımlarını anlatmasıyla başlıyor.Başlarda "ne okuyorum ben" olayına giriyorsunuz ama sonra o yerinde tespitlerde kendinizi buluyosunuz ve kitap haliyle akmaya başlıyor.Yeraltı ve Sulusepkene Dair iki bölümden oluşan bu eseri fazlasıyla sevdim.Yaşadıklarını anlatırken hem kendisini öven hem de fazlasıyla nefret eden karakterimiz sosyal çevresinde de pek başarılı olmadığını da bunun da arkadaşlarından,ailesinden kaynaklandığını dert yanıyor.Sonrasinda hemen kendini yerden yere vuruyor.Igrencim,aşağılığım diye.Kısacasi "yalnız bir insan".Okurken çoğu defa karamsar ruh haline bürünuyorsunuz ama yazarın dediği gibi de hayatın gerçekleri karşınızda bütün heybetiyle duruyor.Ikinci bölümde de arkadaşlarıyla yaşadığı olayı ve sonrasında gelişen durumlar anlatılıyor.Dostoyevski okumaya başlamak için iyi bir seçim dediğim gibi.Tavsiye ederim.Kitapla kalın.
Bugün Ayşe Kulin'in “Gizli Anların Yolcusu”(1) kitabını bitirdim. Kitabın baş karakterlerinden biri olan İlhami, üç yıl önce oğlunu bir kazada kaybeder. O günden sonra karısı Eda bir türlü kendini toparlayamaz. Çocuğunun yasını tutan karısına hoşgörülü yaklaşan İlhami, Eda'nın kendisini ihmal etmesini görmezden gelir. Ancak sarhoş olduğu bir gün,
Nörolog Hekim Oliver Sacks’ın karşılaştığı 24 ilginç psikolojik, nörolojik vakayı derlediği bir kitap. Müthiş akıcı.
Beyin bizlere ne oyunlar oynuyor, neler okuyorum ben yahu dedim her sayfasında. Çok enteresandı gerçekten. Dili gayet sade, üslubu akıcıydı. Sanki evime konuk olmuşta salonda çay içerken anlattı bana hikayeleri. Ağzım açık dinledim bende.
İlk anlattığı vakadan alıyor ismini kitap. En az onun kadar enteresan hikayelerle dolu kitabın içi.
Çok çok çok sevdim.
‘Ne yapabiliriz, ne yapmalıyız, reçetesi yok mu bunun?’ diye defalarca soruyor kendine doktor.
Verdiği cevap hayatın acımasızlığına sanki bir ışık; yaratıcılığın ve kalbin ne söylüyorsa onu yap. Hafızasının iyileşmesi için hiçbir umut yok. Zaten insan sadece hafızadan ibaret değildir. Nöropsikolojinin ifade edemediği duygulara, iradeye, duyarlılıklara ve manevi varlığa sahiptir. Nöropsikolojik açıdan yapabileceğin bir şey yok evet ama bireyin dünyasında yapabileceğin çok şey olabilir.’
Samipaşazade Sezai'den Sergüzeşt'i okuyorum birkaç gündür. Konu itibariyle tatmin edici olsa da biçim olarak beni çok yorduğunu söyleyebilirim.
Öncelikle @ayrintiyayinlari olduğu için bu baskıyı tercih etmiştim. En iyi şekilde düzenlemelerinin yapılmış olacağından kuşkum yoktu alırken. Ama gerçek bir hayal kırıklığı yaşandı. 146 sayfalık bir kitap maksimum ne kadar sürede okunabilir? 2 saat civarında bir süre veriyorum ben. Ama benim kitabı okumam 3 günümü aldı. Kitapta artık kullanılmayan çok fazla kelime var ve düzenleme yapılırken günümüz Türkçesindeki versiyonları eski kelimelerin yanına parantez içinde yazılmış. Cümleler zaten uzun. Bir paragraf hatta bazen bir sayfa süren cümlenin içinde haliyle fazlasıyla eski kelime var. Upuzun cümleyi anlamak zaten zor. Yanında parantez içinde bir de açıklama olunca ortalık karışıyor. Çok zorlandım okurken. Bitirmesem mi bıraksam mı diye çok düşündüm.
Kitapta zamanında yaşanan kölelelik, bir dönemde kadına bakış ve insanın değersizliği anlatılıyor.
Samipaşazade Sezai, genel olarak konuyu çok güzel seçmiş. Ancak dili çok karmaşık. Cümleleri o kadar uzun ki insan gerçekten hayret ediyor. Tek romanı olan Sergüzeşt'i okudum. Oyun, şiir veya anı türündeki diğer eserlerini bir süre daha okumayı düşünmüyorum.
#samipaşazadesezai #ayrıntıyayınları #kitapönerisi #kitapalıntıları #okuyorum #okudumbitti #kitap #kitapyorumu #okumak #tavsiyekitap #oku #kitapalışverişi
Gizemli Mektuplar
Kitabımız öğretmenimizin yıllarca tutmuş olduğu günlüğünü bulması ile başlıyor. Daha sonra bu günlüğün içerisinde geçen anılar ile devam ediyor.
Bir gün çiçeği burnunda öğretmenimiz posta kutusunda iki adet karşılıklı olarak yazılmış mektup bulur. Ve bu mektupları sahiplerine ulaştırmak ister. Fakat ne isim ne de adres
Aristo bu kitabında mantık biliminin temel çıkarımlarını kullanarak neyin erdem olduğunu bulmaya çalışmış. İnsana dair bir takım maharetleri veya özellikleri inceleyerek (örn. Cesaret, yiğitlik, aklıbaşındalık vb.) bunların hangi durumlarda erdem sayılabileceğini birbirlerine göre üstün ya da zayıf yanlarını sokrates'e ve kendi zamanında yaşayan
Herkesin çok övül bayılarak okumasına rağmen zweig maalesef pek sevebildiğim bir yazar değil. Yine de ara sıra kitapları ince ve kolay okunabilir olduğu için okuyorum. Bu kitabı da yine öyle bi sebeple okumayı tercih etmiştim.
Kitabın konusunda yahudiler için kutsal olan bir Şamdanın yağmacılar tarafından çalınması ve yahudilerin kutsal emanet olarak adlandırdıkları şamdanı tekrar ele geçirmek için verdikleri mücadeleden ve sürekli ezilip eziyet gören bir halk olmalarından bahsediyor.
Normalde hangi kitabı okursam okuyayım okurken her zaman dinimi, dilimi ve ırkımı bir kenara bırakır ve insan olarak okumaya çalısırım. Anlatılanlardan etkilenmeyip kitabın bana vermek istediği şeyleri alabilmek adına. Ama maalesef bu kitabı o şekilde okumakta oldukça zorlandım. Son zamanda yahudilern Filistin halkına yaptığı katliam üzerine yazarın sürekli yahudi halkını zulum görenler olarak anlatıp göstermesi bana ironik geldi. Uzun zamanlar boyunca kendileri eziyet görmüş dedeleri ataları işkenceler çekmiş olan kişilerin nasıl şu an böyle eziyetler yapabildiğini aklım almıyor. Kitapta anlatılanlar şu an ki yahudilern yaptıkları çelişince maalesef büyük bir üzüntü ile bitirdim kitabı. O zaman kendilerine yapılan eziyetleri görmüş biri olan zweig şu an da kendi torunlarının başka bir halka yaptığı aynı hatta belki daha kötü şekildeki işkenceleri görse lanet ederdi..
Ölüm her yerde
Veba, insanlığın karşılaştığı ilk büyük salgın. İlk olarak MÖ 429-426 yıllarında Yunanistan'da görülmüş, 100bine yakın insan ölmüş 165-180 yılları arasında bu kez Roma İmparatorluğu'nda görülmüş veba. Doğu seferinden dönen askerlerin getirdiği hastalıkta ölenlerin sayısı 5 milyon. Sonra bu kez Bizans topraklarında görülmüş 541 yılında. Tüm
