"İnsanın en temel yanılgısı kendisi hakkındadır."
Sayfa 161 - Ketebe Yayınları 3. BaskıKitabı okudu
"İnsanın en temel yanılgısı kendisi hakkındadır."
İnsanın en temel yanılgısı kendisi hakkındadır.
Sayfa 313Kitabı okudu
Şu anda kurulmuş olan, burjuvazi cenneti ne demektir?
Bu cennet; bütün insanlar için değilidir! Bu burjuvazi cenneti, bu tüketim hayatı, kapıdan ve duvardan Avrupa’nın yüzüne
yağan bu nimet bolluğu, havadan gelmemiştir. 1.5-2 milyar insanın açlık bedeli ile meydana getirilmiştir. Ama her halükârda
kendisi için, yani Avrupa burjuvazisi için, üç asır önce yapılmıştır. Orada her şeyi bulmak mümkündür. Tanzanya elmasını,
Mısır kenevirini, Kamerun kahvesini, Küba şeker kamışını, Cezayir şarabını, Hind çayını, Vietnam kauçuğunu, Ortadoğu
petrolünü bulmak mümkündür. 0 halde bütün dünya, onların yeme, içme, yatma ve yiyecek çiftliğidir. Onların sömürüsüne
uğramış bütün milletler, Avrupa’nın bu kirli cennetinin karneli ve ücretli işçileri değil midir?
Bütün bunlara rağmen bu cennette, Avrupa’lı insanın nasıl yaşadığını görmek gerekir. Şaşılacak şey şudur ki, bu insan, sonunda
üç asırdır söylediği sloganlara ulaştı. Şimdi onun iktisadi mal kalemlerinin %10’u temel ve gerçek masraflarıdır. %90’ı ise
eğlenme masraflarıdır.
Bu faydalanmadan çok, başka neyi istiyor?
İkinci olarak da ilim, ideal ve iddiasına ulaşmıştır. Yeryüzünde maddi hayatı ve tabii kuvvetleri uyuşturmak için bir teknik
meydana getirmiştir. Tüketim asaletine dayanan bu hayatı kurmayı başarmıştır. Ama tahmin edemediği şey, yirminci asırdaki
hayatın ve bugünkü insanın en büyük hakikati, bu insanın böylesi bir burjuvazi cennetinde isyan etmesidir.
Kalp kırmayacaksın!
Şu hayatta hepimizin eksiği, kusuru diz boyu. Yanılmam zanneden, en çok yanılır. Her şeyi bildiğini düşünen, aslında bir baltaya sap olamayandır. Üstünlük taslayan, en geriden gelendir. Beşer dediğin -adı üstünde- zaten şaşar.Yıkılmam sanırken ayağımız kayar, düşeriz; olduğum zannederiz, her sözümüzden ve davranışımızdan acemilik fışkırır; vardım zannederiz, bir de bakarız bir arpa boyu bile yol katetmemişiz."Piştim." dersek hamlık sınavından geçemeyiz. Çoktur eksiği, yanılgısı insanın. Yine de bunların tümü, duruma göre hoş görülebilir hatta affedilebilir.Ama bir kural var ki onu asla unutmamak koşuluyla.Küpe gibi kulağında duracak her daim o kural.En sisli sabahlarda, en puslu yollarda ışık veren, titrek ama sabit bir mum alevi gibi.Öyle bir kural ki son derece basit ama bir o kadar temel:"Kalp kırmayacaksın!"