Garp Cephesinde Yeni Bir Şey Yok (Ciltli)Erich Maria Remarque · Everest Yayınları · 20203,288 okunma
Şu anda kurulmuş olan, burjuvazi cenneti ne demektir?
Bu cennet; bütün insanlar için değilidir! Bu burjuvazi cenneti, bu tüketim hayatı, kapıdan ve duvardan Avrupa’nın yüzüne
yağan bu nimet bolluğu, havadan gelmemiştir. 1.5-2 milyar insanın açlık bedeli ile meydana getirilmiştir. Ama her halükârda
kendisi için, yani Avrupa burjuvazisi için, üç asır önce yapılmıştır. Orada her şeyi bulmak mümkündür. Tanzanya elmasını,
Mısır kenevirini, Kamerun kahvesini, Küba şeker kamışını, Cezayir şarabını, Hind çayını, Vietnam kauçuğunu, Ortadoğu
petrolünü bulmak mümkündür. 0 halde bütün dünya, onların yeme, içme, yatma ve yiyecek çiftliğidir. Onların sömürüsüne
uğramış bütün milletler, Avrupa’nın bu kirli cennetinin karneli ve ücretli işçileri değil midir?
Bütün bunlara rağmen bu cennette, Avrupa’lı insanın nasıl yaşadığını görmek gerekir. Şaşılacak şey şudur ki, bu insan, sonunda
üç asırdır söylediği sloganlara ulaştı. Şimdi onun iktisadi mal kalemlerinin %10’u temel ve gerçek masraflarıdır. %90’ı ise
eğlenme masraflarıdır.
Bu faydalanmadan çok, başka neyi istiyor?
İkinci olarak da ilim, ideal ve iddiasına ulaşmıştır. Yeryüzünde maddi hayatı ve tabii kuvvetleri uyuşturmak için bir teknik
meydana getirmiştir. Tüketim asaletine dayanan bu hayatı kurmayı başarmıştır. Ama tahmin edemediği şey, yirminci asırdaki
hayatın ve bugünkü insanın en büyük hakikati, bu insanın böylesi bir burjuvazi cennetinde isyan etmesidir.
Belki de çoğu insanın gözünde epikleştirilmiş bir roman, en azından benim için öyleydi.
Bir dönem romanı ve toplum analizi diyebiliriz hatta buna toplum eleştisini de ekleyebiliriz.
Toplumu ayıran çizgiler ise Fransız devrimiyle beraber yıkılan feodaliteyle doğan Napolyoncu cumhuriyetçi kesim ve onların karşısında krallığı savunan gelenekçi kesim.
Ama aslında hikaye toplumun tüm kesimlerinin de altında olan dışalananlar: sefiller'i anlatıyor.
Toplum ötekileştirmesini yazarın kişisel sözleriyle de iliklerimize kadar hissediyoruz ve tek bir sefilin üç farklı kimlikle toplum karşısında aşağılanmasını, yüceltilmesini qve normal karşılanmasını görüyoruz. Bu üç kimliğinin aralarını da hikaye süslüyor ve her karakterin giriş gelişme sonucunu açık açık gösteriyor bize Victor Hugo alt hikayelerle.
Yeri geliyor Napolyon'un ilk yenilgisi Waterloo savaşına gidiyoruz ve yeri geliyor Paris'in kanalizasyon altyapı tarihini görüyoruz.
Her ne kadar içimizi acıtsa da Hugo roman boyunca, kendinin de kitapta bahsettiği gibi "çıkış noktası madde, varış noktası ruh" olan ve bence temelinde vicdanı temel alan bir eser. Ve yine kendinin dediği gibi kötülükten iyiliğe, adaletsizlikten adaletin romanı.
Etkilerini hayatım boyunca hissedeceğim ve belki bir on yıl sonra farklı anlamlar çıkarmak için okumak isteyeceğim bir roman. 
Victor Hugo 
Sefiller (2 Cilt Takım)
Birinci Dünya Savaşı’nda Bir Yedeksubayın AnılarıFaik Tonguç · İş Bankası Kültür Yayınları · 199938 okunma
İnsanın En Temel Yenilgisi
Gerçek insan iyiliği, ancak karşısındaki güçsüz bir yaratiksa bütün saflığı ile, özgürce ortaya çıkabilir. İnsan soyunun gerçek ahlaki sınavı, temel sınavı (iyice derinlere gömülmüş, gözlerden uzak sinavi) onun, merhametine birakilmislara davranışında gizlidir: Hayvanlara. Ve işte bu açıdan insan soyu temel bir yenilgi almıştır, o kadar temel bir yenilgi ki, bütün öteki yenilgiler kaynağını bundan almaktadır.
Sayfa 308Kitabı okudu
