Osamu Dazai, 1909 - 1948 yılları arasında yaşamış Japon yazar. Ailedeki bürokrat olma geleneğine karşı çıkarak, yazar olmaya karar verdiğinde henüz yirmi yaşında. Hayatının büyük bölümünü alkolik, yalnız, asabi, kavgacı dışlanmış biri olarak geçiren Dazai birkaç kez intihar etmeye de kalkışmış ve 1948’de sevgilisiyle birlikte suya atlayarak hayatına son vermiş.
İnsanlığımı Yitirirken yazarın çalkantılı hayatından izler taşıyan yarı otobiyografik bir kitap. Ssavaş sonrası Japonya'sının boğucu atmosferinin toplumdaki izdüşümünü ve bireyin kalabalıklar karşısında giderek yalnızlaştığını, değerlerini kaybettiğini dönemi çok güzel yansıtmış. Kitabın ana karakteri olan Yozo, insanlara uyum sağlayamadığı, anlayamadığı ve güvenmediği için şaklabanlık yaparak onların ilgisini çekmeye, hayata tutunmaya çalışıyor. Fakat bu şaklabanlıklarının ortaya çıkmasından çok korkuyor. Çevresini çok ayrıntılı inceliyor ve birçok şey ona saçma geliyor. Örnek verecek olursak; biri hatırlatana kadar açlık hissetmez, akşamları kurulan yemek sofraları çok itici gelir ona.
Yozo karşısındakine hayır demeyi bilmez, mutluluğa erişmeyi çok ister. amaçsızlık ve çaresizlik içerisinde boğulurken çareyi alkole sığınmakta bulur. Korkaktır. insanları anlamaz, anlayamadığı için de korkar.
Her ne kadar intihara meyilli olsa da kitabın içinde umudu arayan bir Osamu Dazai görüyorsunuz.
Ayrıca ailenin kişinin yaşamında ne kadar büyük bir şans veya şansızlık olabileceğini bir kez faha görmüş olduk kitap sayesinde.
Kitapla kalın, keyifli ve feyzli okumalar…