Birçok tarihçi ve şair, betimledikleri kişilere kara çalmaktan zevk duymuşlardı. Örneğin, Latin tarihçi Tacite, imparator Titüs'ün portresini övgülerle süslemişse de, Tibère'in betimlemesini kapkara göstermiştir. Efsanenin ve Shakespeare'in birçok cinayetle suçladığı Macbeth, gerçekte adil ve bilge bir kraldı. Yaşlı kral Duncan'ı kahpece öldürmüş de değildi. Duncan genç yaşta, büyük bir savaşta yenilgiye uğramış ve ertesi gün, Silahçı Dükkanı denilen bir yerde ölü olarak bulunmuştu. Bu kral, Macbeth'in karısı Gruchno'nun birçok akrabasını öldürtmüştü. Oysa Macbeth İskoçya'yı imar etmiş, gönendirmiş, ticareti geliştirmişti. Tebaası tarafından, soylulara karşı burjuvazinin savunucusu, kentlerin gerçek kralı sayılıyordu. Ama boy beyleri, onu Duncan'ı yendiği ve zanaatçıları koruduğu için affetmediler, onu
mahvettiler, yok edip anısını da lekelediler. Bu iyi kalpli kral, ölümünden sonra yalnızca düşmanlarının uydurduğu kin dolu hikayelerle ün kazandı. Shakespeare'in dehası, bu yalanların insanlığın bilincine işlemesine yol açtı.
sessiz filmlerin üstadının tarihi konuşması
Üzgünüm!
Ama ben imparator olmak istemiyorum. Bu, benim işim değil. Kimseye hükmetmek ya da boyun eğdirmek istemiyorum.
Elimden gelirse, herkese yardım etmek isterim: Yahudi olan, olmayan, zenci veya beyaz… Hepimiz karşımızdakine yardım etmek isteriz; insanların doğası budur. Biz birbirimizin mutluluğu için yaşamayı isteriz, kötülüğü için değil.
Gönlüm bütün rüzgârlara açık:
Ceylanlar için bir mera Ve Hıristiyan keşişler için bir yuva.
Bir mabed ki orada herkese yer var
Puta da Mekke yolcusunun Kara Taşına da
Ve Eş'ar-ı Hamse tabletine ve Kuran'a da.
Aşk dinidir benim dinim.
Rabbin kervanları ne yana dönerse dönsün,
Aşk dinine inanacak
Ve ona iman edeceğim.
Sayfa 88 - Ayrıntı yayınlarıKitabı okudu
Din birçoklarının ileri sürdüğü gibi insanlık tarihindeki şiddetin başlıca kaynağı mıdır? Hiç şüphesiz din şiddete yabancı değildir. Geçmişte de şiddeti kullanmıştır, bugün de kullanmaya devam eder. Peki, ama din şiddetin nedeni midir? Bu konuya kafa yoran birçok kişi öyle olduğunu düşünür ve dünyayı şiddetten arındırmak için dinden arındırmak gerektiğini savunur. B azıları daha da ileri gidip insanlığın başına musallat olan şiddeti bizzat Tanrı'nın emrettiğini ve insanlığı kurtarmanın en iyi yolunun Tanrı'dan kurtulmaktan geçtiğini söyler. Bu güçlü ve görmezden gelinemeyecek bir ithamdır.
Sayfa 318Kitabı okudu
