Sokakta yürürken acı acı gülümseyerek, "Sonya'ya krem gerekli," diye düşündü, "bu temizlik de paraya bağlı! Hımm!.. Hem belki Sonya iflas da edebilir günün birinde; çünkü kaplan avcılığında ya da altın arayıcılığında söz konusu olan risk, bu işte de var... O birkaç kuruşu bırakmasaydım, yarını belki hepsi aç geçirecekti... Hey gidi Soneçka! Esaslı define bulmuşlar doğrusu kendilerine! Yararlanıyorlar da... Hem de iyi yararlanıyorlar!.. Alışmışlar da buna... Ağlaya sızlaya da olsa alışmışlar. İnsanoğlu denen aşağılık yaratığın alışamayacağı hiçbir şey yok galiba!.."
Sayfa 32 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
İnsanoğlu işte,bugün var,yarın yok!
İnsanoğlu işte, bugün var, yarın yok!
Sayfa 23Kitabı okudu
Ama insanoğlu kendisinde başka güçler vehmediyor. Değişmeye, başka bir şey olmaya, doğasını zorlamaya çalışıyor, işte mutsuzluğun ve savaşların kaynağı bu. Kısacası azizim, insan insan olarak yaşamalı, eşek eşek olarak.
" İnsanoğlu böyledir işte. Gönül nere, o oraya..."
Sayfa 160Kitabı okudu
İnsanoğlu çiğ süt emmiştir ifadesini hatırladı.Kaynar süt içse ne değişecekti ki, insan insandı işte.
" Eğer elinde olanla yetinmeyi bilmezsen, haline şükretmezsen ele avuca düşersin bu yalan dünyada. İnsanoğlu ayağına düşen birini görmesin, onu hor görmeyi erdem sayar, daha fazlasını alacağından emin olmadan ona zırnık bile koklatmaz. İşte o insan sırayla haysiyetini, şerefini sonrada namusunu kaybeder. Öyle olur işte, çivisi çıkmış dünyanın düzeni böyle gayrı."
Sayfa 30Kitabı okudu
Uzak Yalnızlık
Seni bulduğum zaman ilk defa yalnızlığımın beni terk ettiğini gördüm. Önceleri yadırgadım varlığını. Beni her yanımla anlayacak, sevecek bir insanın yanında, yakınında oluvermek şaşırttı beni. İçimi tarifsiz bir korku kapladı. Bir zaman beni apansız bırakıp gideceğini düşündüm. Gün oldu duyduğum yakınlık hissinin seni usandıracağından korkmaya başladım. Yorgundum, uzun yollardan, nice ezik yıllardan gelmiştim sana. Umutsuzdum, arayışlarım hep aynı yerde birleşiyordu: Aldanmak... Sende de aldanıp aldanmayacağımı bilemiyordum önceleri. İçimden bir ses, "O," diyordu, "işte o!" Bir gün geldi ki bütün korkularım, endişelerim de dağılıp gittiler. Artık yalnız değildim. Her şeyin üzerinde bir sen vardın şimdi. Sana gelinceye kadar tattığım bütün acıları, yoklukları, ikiyüzlülükleri, bütün aldanışları unutuverdim. İnsanoğlu mutluluğa ne kadar çabuk alışıveriyor? Yalnızlık dahil, bütün kötülükler uzak bir anı şimdi.
Sayfa 253Kitabı okudu
İşte bu ben..! ;)
Bence insanoğlu her şeye katlanır, kirli çamaşıra katlanamaz... Günde hiç olmazsa bir kez yıkanmamaya katiyen dayanamaz!
Sayfa 13Kitabı okudu
