Konuşmaya başladığımdan beri düzenli bir şekilde ayağa kalkabilirim: Fakat konuşmaya başladığımdan beri düşmek sadece acı veriyor: Fakat acı hakkında konuşabileceğini bildiğimden beri düştüğüm zaman duyduğum acı hafifledi; Fakat düşüşüm hakkında başka birinin konuşabileceğini öğrendiğimden beri düşmek daha kötüleşti: Fakat acıyı unutabileceğimi öğrendiğimden beri artık düşmek acı vermiyor: Fakat düşmekten utanabileceğimi öğrendiğimden beri acı artık hiç bitmiyor.
Sayfa 33Kitabı okudu
Görkemli olanı, cana yakınlık kadar sinsice yerinden eden başka bir şey yoktur.
Sayfa 21Kitabı okudu
ve sevilen izah edilemeyendir
Okur Takip Önerileri
zihni doğum sancılarıyla kıvranıyor
benim gibi pejmürdeler için yaratılmamış tanrının krallığı
bir kişi yaşamındaki olayları değil, yalnızca onları göğüsleme biçimini değiştirebilir.
kendi yalımınla yak kendini
ve iyilerle doğrulara karşı tetikte ol.
onlar, kendi erdemini yaratanları çarmıha germeye can atarlar,
onlar yalnızlardan nefret ederler.
kendi sevginin baskınlarına karşı dahi tetikte ol!
her önüne gelene elini uzatmaya pek hazırdır yalnız kişi.
elini değil, yalnız pençeni uzatmalısın nice kimselere;
hani pençenin tırnakları da olursa, yok mu…
ama karşına çıkabilecek en çetin düşman kendin olmalısın hep;
sen mağaralarda ve ormanlarda kendine pusu kurarsın.
kendi yalımınla yakmaya hazır olmalısın kendini;
önce kül olmadan nasıl yeni olabilirsin ki!
sevginle git yalnızlığına, kardeşim,
yaratmanla git, doğruluk ancak daha sonra topallar ardın sıra senin.
benim gözyaşlarımla git yalnızlığına.
kendinden öte yaratmak isteyeni severim ben,
ve böylece yok olanı.
"bakın şu adamlara: gözlerinden belli – bir kadının yanında yatmaktan daha iyi bir şey bildikleri yok yeryüzünde. hiç olmazsa hayvan olarak kusursuz olsalardı! oysa hayvan olmak için masumiyet gerekir."
"insan kirli bir nehirdir. kirli bir nehri kirlenmeden içine alabilmek için deniz olmak gerekir."
“Beni anlamıyorlar.
Ben, bu kulaklara göre ağız değilim.”
Bu dünyayı korumak ve düzeltmek sana zavallıca görünüyordu; onu eskitiyor ve ellerini hep başka bir dünya için uzatıyordun.
çünkü senin aşkın her şeye yetişiyordu.
İşin daha kötüsü bir önceki gün ve zaten fazlasıyla uzun süredir yaptıklarınızın aynısını ertesi gün yapacak gücü nereden bulacağınızı bilememektir. Bu ahmakça girişimler için, bu asla bir sonuca ulaşmayan bin bir tasarı için, yıkıcı zorunluluktan kurtulma denemeleri için, her seferinde çuvallayan o denemeler için gerekli gücü nereden bulacağınızı, kaldı ki bunların hepsi de yalnızca kaderin karşı konulmaz olduğuna, duvarın dibine düşmek gerektiğine bir kez daha ikna etmenize yarayacaktır. Her akşam, her seferinde daha eğreti, daha galiz olan bu ertesi günün kabusunu yaşayarak.
Hizmet ettiğin Tanrı kendi açlığındır.
Ruhsal yapisi yuzunden butun arzulari duymaya mahkumdu; kaderi ise her seye sirt cevirmeye mecbur ediyordu onu.
Sayfa 389
Danca, "Cidden söylemek istiyorum," dedi, yanağıma doğru, "istedikleri için değil, gösteriş için de değil, şimdi şarkı söylemem gerekli de ondan." Sözlerinden, demin beni kurtarmış olduğu sert hoşgörüsüzlük akıyordu.
Katılıp uzaklaştığı topluluğun peşinden yavaşça yürüdüm. Yüksek bir kapının kenarında durdum ve onları,
Sevilen varlığı aldatabilirim veya ondan kesinlikle kopabilirim, bana doğan günü bahşeden ebediyet dakikalarının keyfine tek başıma vardığım zaman -veya bir ağacın batan günün sırrı üzerine uzun ve sessiz patlaması beni içine çektiği zaman. Onu salarım ve yanı başımda unuturum, tıpkı o zaman tüm “göttlische Natur”u (tanrısal doğayı) unuttuğum gibi ve tıpkı kendimi bir kumar masasının ucunda şansa veya bir arabanın direksiyonunda aynı şekilde hıza bıraktığımda, düşünce tarafından mesken tutulmuş bir varlık olan kendimi unuttuğum gibi...
İçtenlik suç değildir. Tutkudan kaynaklanan suçlardan nefret ederim.
''Merhaba, peder!'' dedim. ''Harika bir deprem, değil mi? Başınız kanıyor.''
