Âteşîn, ferâgatli, necip bir aşk, insan duygularının en asillerinden biriydi. Seve, sırasında alacak iken verecek, söyleyecek iken susacak, gülecek iken ağlayacak; mihnetleri minnet bilecek; ağulara şeker diyecek; ölecek, her nefes bin kere ölüp bin kere dirilecekti. İşte bunun için aşk, kolayına söylenen; gücüne işlenen bir kârdı.
Sayfa 95 - Ferâgatli/fedakar , necip/soylu