Gece diyorum, Ne güzel kucaklıyor hüzünleri, ya yalnızlık, Siyah bir iplik gibi sarıyor yürekleri Peki, ya dua Ah, dua olmasa, nasıl görürdü umutlarımız güneşi ayı...
Ama yine de içimde derinde bir yerde, tıkalı kanallardan ve kaynaklardan da olsa,herkes gibi hayatın şiddetli nehirleri akıyordu.Her zaman hayattaydım ama yaşamaya cesaretim yoktu.Kendimi kısıtlamış ve kendimden gizlenmiştim.
Bir kez kendini bulmuş olan kişinin bu yeryüzünde yitirecek bir şeyi yoktur artık.
Ve bir kez kendi içindeki insanı anlamış olan bütün insanları anlar..