Birkaç saatte okunabilecek, güzel bir kitap,Zweig’ın diğer kitapları gibi.. İnsana ait duyguları kısa hikayeleriyle bu kadar güzel işlemesini sevdiğim bir yazar.
Kitap, duygusal olarak boşluğa düşmüş, artık hissetmeyen, hiçbir hedefi olmayan bir adamın, aslında kendini arama gibi bir derdi yokken, başına gelen basit, alakasız olaylar sonucu kendini bulmasının öyküsü.
“Her zaman hayattaydım ama yaşamaya cesaretim yoktu.” diyen birinin 36 yaşında yaşamaya başlamasının kısa bir öyküsü de denebilir.
Beğenerek okudum, tavsiye ederim tabi ki :)