Öncelikle herkese okumasını kesinlikle tavsiye ediyorum. İlk başlarda kitaba konsantre olmakta zorlandım. Yazar eserde vatandaşı konuştururken çok düzgün bir Türkçe ile konuşturmuş, halk sanki günlük hayatta çok düzgün bir Türkçe kullanıyormuş gibi. Bu yüzden üslup biraz yapmacık olmuş. Ama kitabın ilerleyen kısmında Ezidilere yapılan zulüm, yaşadıkları acılar insanın beynine ve kalbine kazınıyor. Sınır komşularımız olan şeytana taptıklarını zannettiğimiz Ezildiler konusunda körlüğümden, cehaletimden utandım. Bu eserin en büyük katkısı önyargı duvarlarımızı biraz daha yıkmasıdır.
