Bir şarkın olsun. Senin olsun. Hayatına her giren insana “bu benim şarkım bak” diye dinlet. Bir gün o kişinin hayatından çıktığında bir radyoda denk gelirse, seni hatırlasın.
Tek bir parfümün olsun. Özdeşleşmek iyidir. Dünya bu illa ki bir tek sen kullanmayacaksın. Öyle bir sana ait olsun ki, bir yabancıda bile duysa “acaba burada mı” diye kokuyu
işte benim hayatım, beni dalgınlık mahvetti albayım
işte benim hayatım, beni dalgınlıklar mahvetti albayım.
benim olmayan çocukluğum gözümün önünde hAni herkes hayatını anlatıyor en azından bı çocukluğu olmuş ya işte bende o yok hiçte olmadı benim hayatım hastanelerde geçti bütün çocukluğum bikerede olsa koşmak istedim ama olmadı hiç hoş bı dönemlerin olmadiki bende hep o disatdakilerine özendim durdum sessiz ve sakin bı hayatım olsaydı diye düşündüm ve düşündükçe anladimki bunlar imkansız olmuş şimdi tekrar diyorum ben sizin hayatınızdaki o çocukluğa imrendim .
Benim öyle güzel bir hayatım olmadı -hastaneler,
kodesler, işler, kadınlar ve alkol.
Dünya Ruhu: Öyleyse senin bütün didinip durmaları nın ve ıstıraplarının amacı budur; sen bunun için varsın, nasıl ki diğer bütün her şey bunun için varsa.
* (Felaket ve musibet karşısında bir gülümseme.) Yaşama İradesinin Tasdiki ve İnkârı İnsan: Fakat hayattan bana kalan nedir? Hayatım do lu olduğunda dert ve tasa; eğer boşsa can sıkıntısı. Bun ca zahmet, meşakkat ve ıstırap karşılığında nasıl bana böylesine sefil bir ödül sunarsın?
Dünya Ruhu: Ama yine de bu ödül senin bütün sıkın tılarına uygundur ve tam da onun yetersizliği nedeniyle böyledir bu.
İnsan: Bu gerçekten benim anlama kabiliyetimin öte sinde.
Dünya Ruhu: Biliyorum. - (kenarda) Hayatın değeri nin tam da onun istenilmeye değer olmadığını (onu iste memeyi) öğretmesinde yattığını ona söylemeli miydim?
Bu yüksek adanış için önce hayatın kendisinin onu ha zırlaması gerekir.
