Birkaç gündür şu kitapları tekrar okuyorum. Gerçekten oldukça yararlı olduğunu söylemek isterim. Lâkin bir süre sonra sanki elinizde bir çekiç varmış da, öteki herkes birer çiviye dönüşmüş gibi düşünmeye başlıyorsunuz. Yani ben dahil kimse normal değil 🤔Sonra şunu düşünürken yakaladım kendimi (madem bilişsel terapi kitapları neden düşünmeyeyim değil mi? 😉? Nedir bu normal? Birden gelen duygunun sesi bana istediğim cevabı verdi. En azından kısmen tatmin etmiş oldu. Cevap ne mi peki? İşte şu 👇
Biralar soğuk mu?", dedim
Dedi ki, "Normal"
"Peki ya havalar?"
"Valla' gayet normal"
"İşler?" dedim, "Gidişler?" dedim
"Hepsi normal"
Peki dedim, "Ya sen, ben?"
Dedi ki, "Normal"
"Peki biz, ikimiz?"
"Valla' gayet normal"
"Hâlimiz?", dedim
Ne dese beğenirsin, "Normal"
Hmm, biri anlatsın hemen
Nedir bu normal?
Hmm, canım sıkıldı artık
Yoksa ben miyim anormal?
Çok sevgili #bülentortaçgil 'in şarkısı istediğim cevabı vermiş oldu 👌 Tişikkirler Ortaçgil 🙏
-Neden ölüme bu kadar takmış durumdasın sence?
•Ben olsam 'takmak' kelimesini kullanmazdım.
-Sen ne derdin?
•Takmak fiilinin yargılayıcı bir özelliği var, değil mi? Sanırım 'kararlı' kelimesi daha iyi betimliyor durumu. Periyodik tabloda, alttaki elementlerin en sevdiğim özelliği ne biliyor musun?
Bazıları sadece saniyeden de
Bir İnsan Hayatında Kaç Kişi Olmalı??!
Evin içini dolaşmaya başladım. İhtiyaç fazlası neler var diye bakınıyordum. Giysilerimi kolaçan ettim. Kütüphanemdeki kitaplara göz gezdirdim. Kitaplarımı birilerine dağıtabilirim diye düşündüm. Sonra vazgeçtim. Aslında çok fazla eşyam yoktu. Buna sevindim. O esnada masamda duran telefon rehberine gözüm ilişti. Sayfalarını çevirdim. İşte bir fazlalık buldum dedim kendi kendime. Bir sürü isim ve telefon numarası. Bir insanın hayatında bu kadarına gerek yoktu. Çok dikkatlice incelemeden, sayfaları yırtıp çöp kutusuna attım. Biraz daha rahatlamıştım. Telefonumu da kapattıracaktım ama son anda vazgeçtim bundan. Çünkü bana ulaşmasını istediğim birkaç kişi vardı henüz ve bana ulaşabilecekleri bir kanal açık durmalıydı.
Ve Sen Kuş Olur Gidersin
Canım Atam'a
Mustafa Kemal Atatürk
"Sizi nasıl öve öve bitirebilirim, hiç bilmiyorum Paşam. İçimde size karşı anlatmak istediğim çok şey var. Özellikle sizi görünce içim kıpır kıpır oluyor; aziz varlığınız karşısında tüylerim diken diken oluyor. Böyle hissetmemi çok doğal bir duruma bağlıyorum. Sonuçta hangi insan, büyük bir lider ve çok sevdiği atası hakkında gurur duymaz, tüyleri diken diken olmaz ki? Benim de durumum işte böyle, Atam. Aziz varlığınız karşısında sizinle gurur duyuyor, sizlerden ve kıymetli yol arkadaşlarınızdan cesaret alıyorum. Varlığınızdan ve yüce Türk milleti için yaptığınız çalışmalardan ilham alarak sizin yolunuzdan gidebilmek, bir nebze olsun yüce Türk milleti için çalışmak istiyorum. Sizin gösterdiğiniz hedeflerden şaşmamak, uygar medeniyet olma yolunda gösterdiğiniz hedeflere ulaşmak için elimden geleni yapmak istiyorum ve yapacağım da. Bu yolda elimden geldiğince çok çalışacağım. Sizin yüce Türk milletine ışık olduğunuz gibi ben de olmaya çalışacağım."
Aybars Kaan Demirhanlı
BU NE ARKADAŞ!?
Yine uyandın sabah,
Bende...
Ah gözlerin işte yine, yeninden,
İşte sende...
Aklına ne gelirse,
Beni de koy bir yere...
Kalbime seni yakıştırıyorum,
Aliya İzzetbegoviç'in Türklere Yazdığı Mektup
"Merhaba efendim, ben Aliya. Aliya İzzetbegoviç. Bosna-Hersek'in cumhurbaşkanıyım. Sizi Devlet-i Aliyye'nin en güzel şehirlerinden birinden, Bosna Sarayı'ndan, sizin daha sık kullandığınız haliyle Saraybosna'dan selamlıyorum. Bu kısacık sohbetimizde, parçası olduğumuz Avrupa'dan, Avrupa'nın ve Batı'nın
Vaktinde güzel herşey .
Küçükken fazla oyuncağım olmadı
Defterimi kaplayamadım çoğu zaman
Ya da istediğim boya kalemlerini alamadım
İsteğim bisiklete hiç binemedim
Simdi düşünüyorum bunların en güzelini yapabilecek bir imkandayım ama artık hevesim kalmamış.
İşte bu yüzden hep ' Vaktinde olmayan güzellik başka bir zamanda hevessizlik olabilir ' Derim ..
Bundan yıllar önce ben annem ve babam bir dolmuşa atlayıp bizden 20-"30" km uzaklıktaki büyük amcamın bayramına gitmiştik o zamanlar büyük amcam ile ortanca amcamın arası kırık ve konuşmuyorlardı.Babam 2.Dünya savaşındaki Türkiye misali tarafsız ve herkese zeytin dalı uzatan bir kişiliğe sahip o zaman da ikisin arasındaki küskünlüğe