ayrılık mektubu
Ortalık henüz tamamen kararmamış olduğu halde perdeleri kapadı ve lambayı yaktı, masanın başına geçerek, kurşunkalemiyle ve acele acele yazmaya başladı:
"Ömer! Seni bırakıp gidiyorum. Bunun bana ne kadar acı geleceğini, hayatta senden başka hiç kimsem olmadığını bilirsin ... Senin de benden başka kimsen olmadığını biliyorum. Buna rağmen
Sayfa 261
Macide’nin Ömer’e mektubu
"Ömer! Seni bırakıp gidiyorum. Bunun bana ne kadar acı geleceğini, hayatta senden başka hiç kimsem olmadığını bilirsin... Senin de benden başka kimsen olmadığını biliyorum. Buna rağmen seni bırakıp gideceğim... Emine teyzelerin evinden çıkıp senin arkana takılarak geldiğim günden beri bunun böyle olacağı hakkında içimde garip bir korku
Sayfa 226Kitabı okudu
Ömer! Seni bırakıp gidiyorum. Bunun bana ne kadar acı geleceğini, hayatta senden başka hiç kimsem olmadığını bilirsin... Senin de benden başka kimsen olmadığını biliyorum. Buna rağmen seni bırakıp gideceğim... Emine teyzelerin evinden çıkıp senin arkana takılarak geldiğim günden beri bunun böyle olacağı hakkında içimde garip bir korku vardı...
Giderken ..
Neden ağladın anne?
Bavuluna sığmayan neler götürdün başka içinde. Titreyen sesinde saklanan bir şeyler vardı. Neydi onlar? Gitmeyi çok istediğin bir yere gidiyorsun da hem ağlarım hem giderim mi diyorsun? Bu senin düğünün mü?
Arkama bakmak istemedim, ağladığını biliyordum. Tıpkı ben beş altı yaşlarındayken, Antalya’ya tatile gideceğim diye ağlarken, babamın elinden tuttuğumda arkama bakmak istemediğim gibi. Ne ağlamıştık ikimiz de hatırlıyor musun? İkimizden biri ölmüş gibi… İlk defa seni kendi isteğimle terk ediyordum. Anadan ilk kopuşumdu. Bir yanım sütünün kokusundan kopma, dön arkanı koş sarıl gitme sakın ondan ayrı yere derken, bir yanım o zamanlarımın hayalinin peşinde denize girmekteydi işte. Koridordan dönmeden önce baktım beş yaşındayken ve bugün otuz üç yaşındayken. Aynı ifade biliyor musun anne? Aynı bakış…
“ Ömer! Seni bırakıp gidiyorum. Bunun bana ne kadar acı geleceğini ,hayatta senden başka hiç kimsem olmadığını bilirsin… Seninde benden başka kimsen olmadığını biliyorum. Buna rağmen seni bırakıp gideceğim… Emine teyzelerin evinden çıkıp senin arkana takılarak geldiğim günden beri bunu böyle olacağı hakkında içimde garip bir korku vardı… Bunu
Yatağın başucundaki dolaptan bir deste kâğıt aldı.
Ortalık henüz tamamen kararmamış olduğu halde perdeleri kapadı ve lambayı yaktı, masanın başına geçerek, kurşunkalemiyle ve acele acele yazmaya başladı:
"Ömer! Seni bırakıp gidiyorum. Bunun bana ne kadar acı geleceğini, hayatta senden başka hiç kimsem olmadığını bilirsin... Senin de benden
Sayfa 227 - YAPI KREDİ YAYINLARIKitabı okudu