"Fenalık her zaman cezasını görür. İyilik, önünde sonunda mutlaka mükafat bulur."
Büyük borçlanmalar insanları vefaya değil, kin duygusuna götürür. Unutulmazsa küçücük bir iyilik, kemirici bir kurt olur çıkar
“Hayat akıyor, günler geçiyor, sohbet devam ediyor. Varlığın neşesi suretlerin altında kımıldayıp işmar ediyor. Duy o sesi ki seni kendi özüne çağırıyor. İşit o nefesi ki mucizenin diri olduğunu sana fısıldıyor. Konan göçüyor ama dağ yerinde duruyor. Hak ve hakikat uğruna söylenmiş hiçbir söz ve eylem zayi olmuyor. Hiçbir iyilik yok ki dönüp de kaynağına ihsanlar, armağanlar sunmasın. Gönülden çıkmış hiçbir âh yok ki İşiten onu duymasın. Kim yâri sayıklamış da ruhlar pazarından eli boş dönmüş?
O hâlde aşk ile bir daha: Âh!”
Lee'nin sesi şöyle diyordu: “Yalanın bazen iyilik olsun diye kullanıldığını biliyorum. Ben yalandan iyilik gelebileceğine inanmam. Doğrunun keskin acısı geçebilir, ama yalanın insanı ağır ağır kemiren ıstırabı hiçbir zaman yok olmaz. Her zaman kanayan bir yaradır."
Senin yaptığın iyilik gibi benim minnetim de gölgede kalsın.
İyilik yapmak kolay şeydir; O güleryüz ve yumuşak sözdür.
Kalbinde iyilik biriktirenlerin yolu daima açıktır.
...
Yaratıcımız, kitabında "Her şey belirlenmiş bir vakte kadar akar," buyuruyor. Ölüm hayatın meyvesidir, hepimiz hayatımız boyunca hazırladığımız bir ölümü tadarız.
Bu satırları yazıyorum; çünkü bilinsin istiyorum ki dünyadan geriye iyilik kalır. İyilik ölümsüzdür. İnsan ancak iyilik ve güzelliğe ram olarak ölümsüzlüğü tadabilir.
...
Sayfa 29Kitabı okuyor
Bir an duraksadı; sözcükleri arar gibiydi. Sonra kimsenin onu gözetlemediğinden emin olmak için gözlerini çevrede gezdirdi.
“Çoğunluğun kirli parayı kabul ettiği bir yerde onu geri çeviren kişi, diğerlerinin gözünde bir tehlike, olası bir ihbarcı gibi görünür ve ondan kurtulmak için her şeyi yaparlar. Üstelik bunu bana söylemekten de çekinmediler; kellen omuzlarının üstünde kalsın istiyorsan bizim gibi davranmalı, ne kötü, ne iyi görünmelisin dediler. Ne ölmek istiyorum, ne de kirlenmek; bu yüzden de size davrandığım gibi davranıyorum. Binanın içinde satıyorum, dışarıda geri alıyorum kendimi…”
Ne tuhaf bir zaman bu bizimkisi ki iyilik, kötülüğün yaldızları arasında saklanmak zorunda kalıyor.
Belki de zamanıdır , zamanın sona ermesinin…
Sayfa 189Kitabı okudu
İyilik bu toprakları terk etti.
Sayfa 257 - EverestKitabı okudu
Tanrı'nın istediği iyilik mi yoksa iyiliği seçebilme şansına sahip olabilmek mi?
Kimseye iyilik edilmez oldu, iyilik ettiğinden de daima kötülük geliyor.
"Umut pek güven duyduğum bir sözcük değil, ben inadı tercih ederim. Umudum yok olsa bile inadım var. İnsanın, yine de, her şeye rağmen iyi olabileceğine, bu ülkenin içinde, dövüldükçe içinin çok derinine kaçmış bir iyilik tohumu olduğuna dair bir inatçı imanım var.
Benim de, benim gibilerin de bu ülkeye dahil olduğunu söylemek, sonra yeniden söylemek için sağlam tutmaya çalıştığım bir inadım var. Biz varız. Yani biz de varız..."
...
Adalet hayatın rehberiyse,
Kanla boyanmış savaş alanlarında,
Suikastçının kılıcının ucunda,
Adalet neyin adaletidir?
Nerede bu yol gösterici ilkeler?
Işığı neye benzer bu bilgeliğin?
Güzel ve ürkütücü fâni dünyada,
Kırılgan çocuklar sırtında taşır bu yükü.
Hiçbir işe yaramayan tutku tohumları ekilmiş,
Sadece iyilik, kötülük, suç ve ceza olarak lanetlenmiş,
Hiçbir şey yapamadan sadece kafaları karışmış,
Karşı koyacak gücün de iradenin de faydası yoktur.
...
Sayfa 115Kitabı okudu
"Talih insana hem iyilik hem kötülük verir. Ölmez
tanrıların verdiği kısmetten kaçılamaz;
her işte tehlike vardır: bir işe başladığında
sonuna kadar varıp varamayacağını kimse bilmez."
Sayfa 5Kitabı okuyor
