Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.35
Birisi "Aşk" mı dedi ♡
Tarihin gördüğü, en tutkulu aşklardan birisi de Naciye Sultan ve Enver Paşa’nın aşkıydı.
Bu eser, kabaca Enver paşanın yurt dışına çıkmak zorunda kaldığı (Çünkü 1.Dünya Savaşı sonunda İngilizler, İttihat ve Terakki Cemiyeti yöneticilerine karşı bir tutuklama emri çıkartmıştır. Bu yüzden o ve diğer arkadaşları mücadelelerine yurt dışında devam
Eski Dünyanın Yangını / Kalben
Seslendiren : Kalben
Dinleme Süre: 5 saat 59 dk.
“Dalından kopmuş bütün çiçeklere dal verelim. Evinden kaçmış bütün çocuklara ev!”
Merhaba arkadaşlar,
Uzun zamandır denk geldiğim fakat ön yargıyla yaklaştığım ama dinleyince hele
Merhabalar
"Bu kitap bir yandan felsefi düşünceyi tanıtırken bir yandan da filozofların ve felsefenin bilmece, kargaşa ve ihtişam dolu dünyasına kapı aralamaktadır."
Bugün sizlere @monakitap tan çıkan #birfilozofgibidüşün eseri ile geldim. #petercave kalemi oldukça sade geldi bana. Eserde otuz adet felsefi düşünürün hayata karşı bakış
Bu kitap bilhassa sosyal medyada tavsiye olarak o kadar sık çıktı ki karşıma, kişisel gelişim kitaplarına olan ön yargımı bir kenara bırakıp okumaya karar verdim en nihayetinde. "Bu Da Geçecek" denmesine en çok ihtiyaç duyduğum zamanlarda bu kitabın bana herhangi bir katkısı oldu mu, uzun vadede olacak mı bilmiyorum. Kitap bir terapistin
Bu kitap okunmalı mı?
Aslında bu kitabı ikinci kez elime aldım. İlk okumaya karar verdiğimde, "Ne kadar güzel bir kitap!" diye başlamıştım. Ama ne yazık ki yarıda bıraktım. Kitabı ikinci kez birine hediye ettim ama o da okumadı. Ben de kendi kendime, "Bari ben sonuna kadar okuyayım, bakalım ne çıkacak?" dedim. Ve sonuçta böyle bir şey yokmuş ya, kitap muhteşemdi! İçeriğinden burada bahsetmeyeceğim, alıntı da yapmayacağım. Kısacası, bu kitabı herkesin okuması gerektiğini düşünüyorum.
Birçoğumuz kitap okuma alışkanlığı kazanmak isteriz. Ama nasıl? Bazıları kısa kitaplarla başlamayı önerir. Bana kalırsa kısa kitapla başlamak pek işe yaramaz. Yarayabilir mi? Neden olmasın?
Bana göre kitap okuma alışkanlığı kazanmak isteyen biri, öncelikle bir kitabı nasıl okuması gerektiğini öğrenmeli. Sonra kitaplara yönelmeli. Bu kitap da tam olarak bunu yapıyor. Kitabın içinde bazı yerleri sevmeyeceksin, geçersin. Kitap okuma alışkanlığı da bu şekilde kazanılır. Bazı kitapları hiç sevmeyeceksin ya da zor gelecek. Öpüp bir kenara koyabilmen lazım. "Yok, ben kitap okuma alışkanlığı kazanacağım. Bu kitaptan hoşlanmadım ama okuyacağım." dersen, birkaç gün sonra hiç okumayacaksın. Aynı şekilde, bu kitabın bazı yerlerini çok seveceksin, tekrar tekrar okumak isteyeceksin. İşte kendi zevkine uygun kitabı bulduğunda yaşayacağın şey budur. Zevkine uyan kitabı o kadar seveceksin ki elinden bırakmak istemeyeceksin. Ya da "Bu iyiymiş. Bu bitsin, buna benzer daha güzel kitaplar bulayım." diyeceksin.
Kısacası, bu kitap kesinlikle okunmalıdır.
Feminizm ağlıyor
Agatha Christie’nin kitaplarını severek okurum ama hemcinslerine çok yüklenen bir yazar olduğunu bu sene fark ettim. Kitapları “eve kalmış kuz”, “kız kurusu” gibi sözlerle dolu. Orta yaşlı kadınlar hep yeriliyor, hele bekarsa. Erkekler de yaşı biraz fazlacaysa nasibini alıyor. Bu kitap akışı, olay örgüsü itibarıyla Christie kitapları ortalamasının altında ve konu biraz dağınık. Yine de kendini omutuyor ve hoş bir final. Ancak Emily’nin o son sözleri yok mu? Kadın etkeği geri planda bırakırmış, iyi kariyer için kadın yanında olmazsa daha iyiymiş. Kadın bir yazar olarak bu satırları ondan okumak üzücü.
Ya of çok kötüydü :( kötü olduğu konusunda uyarılmıştım ama dinlemedim. Hatta inanmadım... Ama gör bak ne oldu:( anlatım da olaylar da olayların anlatılış sırası da berbattı. Azıcık toplasaymış ve tüm o cringeden öldüren leş cümleleri, sevgi sözlerini yazmasaymış iyiymiş ama yapmış. Böyle güzel konulara tükürenlere de ayrıca nefret duyuyorum.
Bugünüme eşlik eden kitap. Çorba karıştırırken, kek çırparken bile elimdeydi. Elimden bıraktığımda da zihnen benimleydi. Sürekli katili bulmaya çalışıp her fikrimde tuş oldum sayın Agathacığıma. Bu nasıl bir kurgu yaratımıdır, şaşkınlık doluyum.
Ben en iyi kitaplarının Doğu Ekspresinde Cinayet ve On Kişiydiler ile sınırlı olacağını düşünürken, her seferinde bu da iyiymiş ya diyip duruyorum.
Klişe diye bildiğim şeyleri kendisinin de klişe görüp yıkması hayranlığımı daha da artırdı.
Kısaca : Bobby ve arkadaşları golf oynarken uçurumdan yuvarlandığını düşündükleri bir erkek bedenine rast gelirler. Ölmek üzeredir ve son cümlesi "Evans'a neden sormadılar?" olmuştur. Tabii, erkek kahramanımız yanına bir kadın arkadaşını daha katarak bunun ne manaya geldiğini ve bu ölümün kaza mı, intihar mı yoksa bir cinayet mi olduğunu araştırmaya karar verir.
Dedektif görmediğimiz bir katil araştırması olması açısından da farklı. Hep bir şeyler sezdirip sonra onu yıkması ile de. Agatha hanım bizimle çok güzel oyunlar oynuyor, seviyoruz.
Sadece kitaptaki "Why did not they ask Evans?" cümlesi ile başlıktaki cümlenin dizilim açısından farklı çevrilmesi bence iyi olmamış. Bir de, çevirmen adlarını artık kapakta görmek isteriz.
Evet, takıldığım şeyler bunlar :)
Ne zamandır çerezlik kitaplar okumuyordum. Elime alınca da bırakamıyorum, bu kitabı 8 saatte bitirmişim :) kitap psikolojik bir gerilim türü. Hem de ne gerilim. Okudukça merak ettiriyor. Tabi tahmin edilebilen yerleri oluyor. Bazı yerleri çok saçma geliyor ama gene de okutturuyor kendini. Baya akıcı yazılmış.
Konu olarak da şartlı tahliyeyle salıverilmiş bir kızın iş ararken yatılı olarak temizlik ve yemek işi için kaldığı evde her şeyin güllük gülistanlık görünürken aslında öyle olmaması ve sonuçları anlatılıyor. Psikolojik olarak takıntılı bir insanın aslında yetiştirilirken ona yaşatılanı yaşattığına değinilmesi iyiydi. Fakat çok kolay insana işkence edebilmek ve öldürmek, polislerin ölümü normal görüp üstünü kapatması gibi mevzuları çok basit ve saçma buldum. Yani bu kitap o kadar övülmüş ki bunları görünce yine abartıldığını düşünüyorum. Tamam akıcı bir şekilde içine alıp okutturuyor ama abartılacak da bir yanı olduğunu düşünmüyorum. Tabi tarzı sevenlerin beğeneceğini düşünüyorum. Devam kitabı da varmış, hatta bu kitaptan daha iyiymiş deniyor ama konuya aşina olunca o kitapta da benzer şeylerin okunmaya gerek olduğunu düşünmüyorum. Bana bir kitabı yetti.
(spoiler)
4 kitabın incelemesini tek kitapta yapmak istedim.
Mutlu Sarca, nasıl kıyametlerin içinde olursam olayım hayata sıkı sıkı bağlanan neşeli tarafımdı.
Işık Sarca, en büyük depremleri yaşadıktan sonra hayattan vazgeçen tarafımdı.
Lâl Sarca, ruhen sırtına kırbaçlar yediği halde yürümeye devam eden hırçın ve yaralı tarafımdı.
Bartu
Kayıp ilanını gördüğüm zaman artık çok geç olduğunu anladım. O şiş yüzü ismi olmadan da tanırdım, o kısık gözleri ve o tuhaf gülümsemeyi; hiçbir şeyin yolunda gitmediği apaçıkken, ‘Her şey yolunda’ demeye çalışan o yorgun yüzü, bana düşmanca değilse de umutsuz gözlerle bakan, ulaşılmaz bir yere çekilmiş o yüzü; ‘Hiçbir şey yapamayacaksın’ diyen bakışı. Gerçekten de hiçbir şey yapamadığımı o gün anladım. Fotoğrafta iri ilmekli, beyaz bir hırka giymişti, boynundaki fular bluzunun üzerine sarkıyordu, uygunsuz bir kıyafet, sekiz yaşında bir çocuk kıyafeti değil, bir erişkinin kıyafeti; ama hepsinden öte, o tuhaf duruşu; kollarını kendine farklı bir hava vermeye çalışır gibi garip bir biçimde kavuşturmuştu. Fotoğraf bana, her tarafı acıdığı halde iyiymiş gibi görünmeye çalışan o dokunaklı halini hatırlatıyordu, acısı sakar hareketlerinden, gergin kollarından ve bacaklarından belli olduğu halde; içinde bir şeylerin paramparça olduğu hemen fark ediliyordu.”
Fransa’da yaşanan gerçek bir olaydan yola çıkılarak kaleme alınan roman, aile kurumuna sorgusuz sualsiz kutsallık atfedilmesinin yıkıcı sonuçlarını yalın ve sarsıcı bir anlatımla gözler önüne seriyor.
Siyonist hain
Yazar: Alexandor Aaronsohn . Romanya'daki antisemitizmden kaçıp Osmanlıya sığınan yahudi ailelerden biri, Aaronsohn ailesi. Filistin'deki belirtilen köye yerleşmisler. Yahudi bir ailenin yardımlarıyla ismi Zikron - Yakob olan köyün eski adı Zemalin. Bu köy aslında I. Dünya savasinda ingilizlere istihbarat veren siyonist yahudiler ile
·
Puan vermedi
yalnızlık... bu kitap bunun varlığını bana bir kere daha hatırlattı. içimdeki o küçük kırgın ve küskün kızı uyandırdı, yeniden... kimseye nasıl da güvenemezmişiz. minik bir adım bile, minik bir his... yalan çıkabilirmiş. evet! yine fark ediyorum, insan aslında yapayalnız bir canlı! kimsesiz! bize bir tek biz yeteriz be! kimse olmasa olur, biz bizi sardıktan sonra, anladıktan sonra... nasıl da içim içimi yedi okurken! ah insanlar, bunu demek istemem ama, zalim insanlar! ne bilirsiniz siz sevmeyi! ne bilirsiniz gerçek hisleri! biz, ben, kendime yeterim. ben, kendi acılarımı sırtlar, iyiymiş gibi yoluma devam eder, bu yalan insanların arasından bir başıma çekip de giderim!
Sen yanımda olmadığından
teyelliyorum ruhumu hicranıma
“Çocuk kalmak iyiymiş, biz de iyi kaldık albayım;
medeniyet bizi bozamadı”-Hikmet Benol
Beni çöz Miss Marple
